Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Świat pierwotny


Rekomendowane odpowiedzi

Wśród gasnących szuwarów
Głos wieczoru cicho
Czarownie się śmieje 
W tle mrocznej oddali
Tańczą świetliki
Z melancholią nucą
Wróżbę przemijania.. 
Na wzniesieniu tęsknie
Wyją białe wilki
Las pachnie żywicą 
Dwie sowy przytulone
Skrzydłem zrośnięte
Na gałęzi siedzą
Lilje leniwe 
Rozwodniony księżyc 
Oddechem rysuje
Konar zanurzony
Wolno nektar pije

Oto świat pierwotny
Kiedyś tam byłem 
 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Nostalgiczny i bardzo urokliwy wiersz. Czyta się go powoli, tworząc w wyobraźni kolejne, plastyczne sceny. Myślę, że w każdym czytelniku wywoła wspomnienia o wyjątkowych wieczorach z przeszłości...

 

Pozdrawiam

 

P.S. Mała uwaga techniczna: jeśli nie stosujesz interpunkcji, zrezygnowałabym z wielkich liter na początku wersów; a jeśli chcesz je zachować - wprowadziłabym interpunkcję.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...