Świat piękniejszy czy życie
-
Ostatnio w Warsztacie
-
10/10/2025
„Tak samo”
Czasami przychodzi znienacka, w zwykły, nużący wieczór.
Tak! Zrobię to — odważę się.
Idę, jestem, chodzę, mówię, poznaję.
Raz czuję zachwyt, częściej przychodzi znużenie.
Serce rozpalone lawą fizyczności, ciśnieniem ogromnym,
próbującym wydostać się na powierzchnię po latach uśpienia.
I nagle przychodzi chwila, która mówi: błędne koło.
Przecież tym razem miało być inaczej.
Było inaczej, a skończyło się tak samo.
Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
0
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 43 odpowiedzi
- 628 wyświetleń
-
- 32 odpowiedzi
- 727 wyświetleń
-
- 26 odpowiedzi
- 624 wyświetleń
-
- 25 odpowiedzi
- 396 wyświetleń
-
- 23 odpowiedzi
- 480 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
Przez degatoja · Opublikowano
Gdy za oknem pada deszcz, piszę wiersze o zapachu jesieni. Życie znów prosi do tańca, a ja wciąż nie umiem tańczyć. W tłumie tamtych ludzi zawsze czułem się jak Stańczyk. Dlatego teraz — ja i goździkowa kawa. Uwielbiam ten klimat goryczy. Nie muszę być miły, siadam spokojnie i spuszczam demony ze smyczy. Zawsze lubiłem ten półmrok. Wiosna rodzi kwiaty, a ja czekam, aż umrą. -
Przez Michał Czachorowski · Opublikowano
10/10/2025 „Tak samo” Czasami przychodzi znienacka, w zwykły, nużący wieczór. Tak! Zrobię to — odważę się. Idę, jestem, chodzę, mówię, poznaję. Raz czuję zachwyt, częściej przychodzi znużenie. Serce rozpalone lawą fizyczności, ciśnieniem ogromnym, próbującym wydostać się na powierzchnię po latach uśpienia. I nagle przychodzi chwila, która mówi: błędne koło. Przecież tym razem miało być inaczej. Było inaczej, a skończyło się tak samo.Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
-
Przez _Maryanne_ · Opublikowano
Kto wie, czy winni są, czy niewinni; t a m /c i nadają na innej linii... Ja zaś odbieram na własnej fali, więc myślą żeśmy się nie spotkali. *** (Jakąż ma o w a minę zawziętą... Nie, ja nie jestem owej k l i e n t k ą) -
Przez Corleone 11 · Opublikowano
@Berenika97 Jak w rzeczywistym życiu: czasem tym, czego potrzeba, aby "(...).Wszystko poszło świetnie (...), jest <<(...) "Stuprocentowy, najprawdziwszy, autentyczny grzech" (...)>> . Przy założeniu, że przy Osobowym Wszechświecie, mieszczącym w Sobie dobro i zło, grzech jako taki w ogóle istnieje. Dobrze napisane opowiadanie, które przeczytałem z zaciekawieniem. Serdeczne pozdrowienia.Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
-
Przez Migrena · Opublikowano
@Roma ten wiersz . nie na niego prosty klucz polifoniczny z filmu Szpiedzy tacy jak my. Tu trzeba użyć czytanki chińskich harcerzy; i wychodzi, że : podmiot liryczny staje w obliczu chaosu, w którym jego życie i tożsamość zostały nagle zdeformowane lub zdezorganizowane. "dąży do odrodzenia się i uzyskania trwałej formy ('wiersza) To jest reakcja. Skoro człowiek jest "z liter złożony", to musi się na nowo ułożyć. Formą, która nadaje sens i trwałość, jest właśnie wiersz – coś uporządkowanego, sensownego i pięknego, w przeciwieństwie do bezładu liter. Czyli: Z chaosu chce stworzyć sensowną całość. Uproszczona wersja tego zdania: W obliczu życiowego zamętu ("poprzestawiani") podmiot liryczny stara się odrodzić i znaleźć trwały, uporządkowany sens swojej egzystencji. po ginie z tonikiem nie ma lotnych myśli .
-
-
Najczęściej komentowane
-
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się