***

[×Triticosecale]

...

Edytowane 19 Marca 2019 przez ×Triticosecale (wyświetl historię edycji)

[jan_komułzykant]

całkiem trzeźwo majaczący wiersz

- w całości podzielam :)

[iwonaroma]

podpisuję się trzecią ręką ;)

przeczytało mi się ostatni wers to rozdzierający powrót - może zbyt emocjonalnie, ale przecież też nie bez logiki w stosunku do całości

[Nata_Kruk]

Tyle absurdów wokół, więc nie zaszkodziło ..zobaczyć/przeczytać.. o jeszcze jednym.

Dla mnie, bardzo dobre.

Pozdrawiam.

[Sztach.Eta]

Sens i absurd to są bardzo duże, mocne, metafizyczne słowa - ciężkie w poezji, a jeszcze gorzej w tytule - można by było pomyśleć. A jednak ten wiersz myli to wszystko i ten absurd ma jak największy sens. Podoba mi się ta zabawa i trzymam kciuki, a nóż się uda nie próbując :)

Sztacheta.

[tetu]

Świetny, przemyślany tekst.
Podmiot w świecie absurdów poszukuje sensu i z całą pewnością nie jest to bez sensu.
Można się czasami zdziwić. Częściej potrafi zgubić nas pewność siebie,  która przesłania nam zdolność widzenia, obserwowania, dociekania itd. 

 

"chociaż wiem że ta droga 
to rozdzielający powrót"

 

Zatem może to przełom?

Dużo z tych (bez)sensownych absurdów wyciągnęłam dla siebie, pozdrawiam autora.

 

 

Edytowane 4 Marca 2019 przez tetu (wyświetl historię edycji)