o tym gdzie idę

[janofor]

o tym gdzie idę
niewiele wiem
o tym jak idę

wiem już więcej

 

bo przemierzam mleczne łączki

nienasyconego pożądania
smagając zagajniki
wzrokiem przychylnym

 

i pazurami wyrywam
myśli natrętne
plącząc się jak w sieci
we własnej niemocy

 

bo ja pragnę chcieć

być kimś więcej

niż tylko  pyłkiem

olśnionym dmuchawcem

[duszka]

Rozpoznanie jest pierwszym krokiem do panowania nad silnymi impulsami, a to panowanie pozawala nam wyrosnąć poza nie, być kimś więcej niż one.., co nie znaczy, że jest to łatwe. Ciekawy, prawie rozpaczliwie w swojej szczerości brzmiący wiersz... Pozdrawiam :)

[janofor]

Tak, to prawda. Szkoda, że te impulsy mogą nas napędzać jak równie dobrze hamować. Najpierw był impuls, potem człowiek. ;)

Dziękuję za komentarz, pozdrawiam również.