Utracona motywacja

[littlekinzi]

Skrada się na paluszkach,w kącie przysiada.

Wie, że tutaj miejsca nie zagrzeje długo.

W końcu ją znudzi ta płonna maskarada

i prędko stąd ucieknie w pogoni za ułudą.

 

Łatwo ją przeoczyć, chociaż ona błaga

byś uwagę zwrócił na jej egzystencję.

Krótkowzroczność Twoja wcale nie pomaga,

powątpiewasz ciągle w jej ponurą atencję.

 

Lecz nie zawsze tak było,lepszymi czasy

ona trzymała się blisko, przy tobie siadała.

Wyraźna i piękna jak rosyjskie arrasy,

pokrzepiające słowa do ucha szeptała.

 

Końca dobiegła ta wasza wspólnota,

nie wiedzieć czemu, tak stać się musiało.

Nieodzyskanie jej, wielka to będzie głupota,

przez którą Twe życie będzie gnuśniało.