Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

ZIMOWY WIECZÓR


Rekomendowane odpowiedzi

W zimowym swetrze dokładnie schowana

zimowy widok w cieple kontempluję;

gdy za firanką noc śniegiem odziana,

zimowych marzeń miękką przędzę snuję.

 

Choinka krople świetliste rozpyla,

wpadają w szklistą toń grzanego wina;

wolno za chwilą płynie druga chwila.

a za godziną wędruje godzina.

 

Zimowe myśli wokoło się moszczą,

pośród poduszek chcą się zadomowić;

zanim marzenia dobrze się rozgoszczą,

trzeba je w sieć anielskich włosów złowić.

 

Zimowa cisza cały świat spowija

a piernik lukrem błyszczącym się śmieje;

lecz czy ta pora, która właśnie mija

iskierką serce zimowe rozgrzeje?

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Witam -  słodki wiersz warto się do niego przytulić bo bije ciepłym.

                                                                                                                          Radości życzę

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Ależ sympatyczny wiersz, taki przytulny. Brakuje tylko w tym zaciszu płonącej świeczki albo...dwóch :))

(szeptem...i skóry z białego niedźwiedzia do leżenia przed kominkiem) :))

 

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...