Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

U Ciebie wszystko w porządku

KompulsywnyPoeta
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

KompulsywnyPoeta

KompulsywnyPoeta

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

 

 

Gdybyśmy mieszkali w jednym mieście

Byłbym narażony na Ciebie

W aptece. Na przejściu dla pieszych.

Albo w tej kawiarni w centrum do której chadzam ja

I każdy czasem chadza więc i Ty byś.

Najpierw niepewne spojrzenie bezruch

Powinnaś skinąć głową i odwrócić się ostatecznie

Odwróciłaś się już dawno.

Ale nie. Zamiast uciec w pozorowanym pośpiechu

Zapytałabyś jak leci i czy córka zdrowa

Bo u Ciebie wszystko w porządku

Wszystko? Wszystko. Wiedziałem.

Jakże by inaczej. Cieszę się.

A potem kupiłbym Ci kawę i częstował innymi kłamstwami.

U mnie leci powoli ale do przodu

Albo bo to przecież na jedno wychodzi

Tak dużo się dzieje, że nie wiem w co ręce włożyć

A przecież nie wplotę ich w Twoje włosy

Jak kiedyś. Kiedyś? Och! Pamiętajmy tylko dobre chwile

Nie, nie mam Ci niczego za złe

(Tu odetchnęłabyś z ulgą, udając przed sobą

Że miałaś jakieś wyrzuty sumienia)

Tak widać musiało być prawda?

I znów poczułbym złość

Na Twoje nieme przyznanie się

Do wiary w fatalizm

I moje - do winy

 

Edytowane przez KompulsywnyPoeta (wyświetl historię edycji)
4

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kamil Olszówka
      Gdy niegodziwcy szydzą z Boga…

      Przez Kamil Olszówka · Opublikowano

      Gdy niegodziwcy szydzą z Boga, Wsłuchaj się w wewnętrzny głos sumienia, Niech odwieczna Prawda świeci jak latarnia, Dając Nadzieję w mroku zwątpienia,   Wieczorami wsłuchując się w siebie, Gdy świat wokół wciąż w chaosie wrze, Ty sięgnij czasem po Biblię, W naukach Chrystusa rozczytując się cierpliwie,   Bo to na kartach Pisma Świętego, Kryje się ponadczasowa Mądrość, Nie czapkująca pseudonaukowym teoriom, Opierająca się współczesności trendom,   Choć i pierwszym apostołom, Słów gorzkich nigdy nie szczędzono, Dali nam niezatarte świadectwo, Jak cierpliwie przezwyciężać zło…   Gdy patocelebryci drwią z Chrystusa, Ty przenigdy głowy nie odwracaj, Zawsze głośno sprzeciw swój wyraź, Nie przebierając w pełnych oburzenia słowach...   Najcichsze choćby sprzeciwu słowo, Kryje w sobie bowiem potężną moc,  Nie godzenia się na zło, Zamanifestowania wierności chrześcijańskim wartościom...   Sam bowiem Bóg Wcielony, Choć bezlitośnie do krzyża przybity, Modlił się żarliwie o odpuszczenie win, Tych którzy szczerze go nienawidzili…   Choć drwili z niego niegodziwcy, On na krzyżu się ulitowawszy, Z głębin swego Miłosierdzia przebaczył wszystkim, Tym którzy na to nie zasłużyli…   Dziś gdy niezliczeni ignoranci, Drwią z wielowiekowych Kościoła tradycji, Oddanym Bogu kapłanom nie szczędząc słów przykrych, Sędziwym księżom zarzutów haniebnych,   Ty stary pożółkły modlitewnik, W zamyśleniu weź czasem do ręki, By w trudnych chwilach dodał ci otuchy, Pokrzepił słowami starych zapomnianych modlitw…   A może stary schorowany mnich, W klasztornej celi samotnie cierpiący, Tknięty jakimś przeczuciem dziwnym, Złoży w twej intencji ręce do modlitwy.   I chociaż nigdy cię nie znał, Wyprosi u wszechmocnego Boga, By twe liczne problemy zażegnał, Wszelką łzę otarł z twego oka…   Dziś gdy na wielkich ekranach kinowych, Rzesze superbohaterów i złoczyńców zakapturzonych, Odciągają kolejne pokolenia młodzieży, Od przedwiecznego Boga w modlitwie  kontemplacji,   By prawdziwy kaptur mniszy, Oblicz ich nigdy nie spowił, By wielbieniu Boga w klasztornej celi, Nie ofiarowali kolejnych swego życia dni,   W tym samym wielotysięcznym mieście, Gdzie tłumy walą na kinową premierę, O tej samej co do minuty godzinie, Stary mnich w samotności brewiarz wyciągnie.   I pomodli się stary mnich, O opamiętanie dla współczesnej młodzieży, By nie zaprzedała swych ojców wartości, Zgubnemu za nowoczesnością pędowi…        
    • poezja.tanczy
      ***przyszedł nowy dzień

      Przez poezja.tanczy · Opublikowano

      @sisy89 Bo co dobre, tak przychodzi Bo żałobne, tylko szkodzi   I tego najlepszego Ci życzę, M.
    • poezja.tanczy
      Nuty

      Przez poezja.tanczy · Opublikowano

      @Radosław Bo tych nut, tu cała zgraja Jaki chód, tu dojść pozwala   Świetne! M.
    • poezja.tanczy
      polne kamienie

      Przez poezja.tanczy · Opublikowano

      @MIROSŁAW C. Bo starość drzew, i nowy ranek Sprawy tych plew, i wyrywane   A wiersz mocny, M.
    • poezja.tanczy
      pyszna

      Przez poezja.tanczy · Opublikowano

      @Jacek_Suchowicz Fajne piszesz z wielką lekkością to się ceni M.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...