Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Przewodnicy


Rekomendowane odpowiedzi

oni znają bliżej życie
pokazują zaułki świata

przesiadując w zakamarkach sumienia 
piszą wiersze w zgrabnych postaciach

nad brzegiem rzeki obserwują zachód słońca
czasami słucham słów ich serca
serca o wiele większego niż to zwyczajne i proste

oni bliżej znają życie nie uginając się przed bólem
na przekór zimnym zasadom budzą się aby nadal trwać

oni bliżej życie znają
niż jakikolwiek pamiętnik
czy stu tomowy egzemplarz wiedzy

to im gwiazdy snują nadzieję
oni bliżej znają nasze wnętrze
niż my wszyscy razem wzięci

Przewodnicy W Strefie Ciszy

 

Klaudia Gasztold

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Piękny i podnoszący na duchu wiersz.

Na przewodników trzeba jednak uważać, bo ufając im nie dostrzegamy, jak nas prowadzą w złym kierunku...

 

Uwiera mnie trochę fraza "przesiadując w zakamarkach sumienia". Może: "nawiedzając zakamarki sumienia"? 

Albo: "zaglądając w zakamarki sumienia?

 

Pozdrawiam sylwestrowo. :)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Jacek_Suchowicz mógłbym je łamać                                     lecz wszystko w kanał                                     bo tradycyjność                                     to nie jest banał :) Dziękuję i pozdrawiam:) P.S. a oryginalnym raczej nie będę, wszystko już było, czy coś pominięte?  
    • Słodka wojowniczko, skończmy już boje najwyższy czas o koniec wojny prosić: zbyt jestem już wyczerpany by twoje nieprzerwane szturmy dalej znosić.   Słabną me siły, rany me obfite, że jeszcze żyję to cud nad cudami, widząc me serce na wylot przebite tysiącem strzał, które miotasz oczami.   Wciąż trafiasz celnie, nie szczędzisz mnie wcale chwały z sag srogich szukając dla siebie. Och okrutna, w jakiej będziesz chwale, mordując tego, co żyć chciałby dla ciebie?   Więc pokój uczyń i ulżyj cierpieniu, a uleczysz me rany w okamgnieniu.   I Edmund (choć żył w czasach Szekspira, wolał archaiczną pisownię. Wolno mu było, nikt nie sprawdzał): Sweet warriour when shall I haue peace with you? High time it is, this warre now ended were: which I no lenger can endure to sue, ne your incessant battry more to beare:   So weake my powres, so sore my wounds appeare, that wonder is how I should liue a iot, seeing my hart through launched euery where with thousand arrowes, which your eies haue shot:   Yet shoot ye sharpely still, and spare me not, but glory thinke to make these cruel stoures, ye cruell one, what glory can be got, in slaying him that would liue gladly yours?   Make peace therefore, and graunt me timely grace. that al my wounds will heale in little space.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Są wyjątki, które kłamstwo usprawiedliwiają. Jak choćby opieka nad chorym na alzheimera, który np pięć razy dziennie pyta - "czy kury są nakarmione ?", a kur nie ma od nastu lat. Wybacz, ale mam swoje zasady, mówię tylko tyle, ile z jakiegoś powodu chcę/mogę.    Czuj, byle pozytywnie... bo czucie samo w sobie nie jest złe.   Miłej nocy życzę :)
    • Deszcze i góry są jak brylanty:)
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Jeśli producent dobrze zabezpieczy produkt, to sprężyna jedynie się odkształca. A producent zwykle się stara, chce żeby jego produkt był bezpieczny.   Dzięki za troskę o ową sprężynę. Pozdrawiam :)   Ps. Dajesz do myślenia... tym wyjętym kawałkiem. Ech.    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...