Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano
W niebo się wzbije i skrzydła rozłoży
Drzewa poszarpie i morze pomuska
Ochłodzi powiewem, gdy słońce pali
Wichurą mokrą traw włosy potarga 
 
Twarzy ma wiele, lecz ciągle jest wiatrem 
Mistralem,  pasatem, rześkim zefirem
Bryzą na wybrzeżu, słoną i wilgotną
Albo niszczycielskim, gwałtownym orkanem
 
Trąbą powietrzną wessie czyjeś życie 
Orą ogrzeje nad jeziorem Garda 
Fenem w doliny z gór spłynie porywem
Piaski pustyni samumem uniesie
 
Eos mu matką,  Astrajos zaś ojcem
Nigdy się nie da okiełznać do końca 
Wolny figluje po całej  planecie 
Gwiżdżąc na ludzi maluczkich obawy.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Opublikowano

Skrzydła rozkłada, w niebo się wzbija,

drzewa potarga, całuje morze,

gdy słońce grzeje, chłodzi przestworze,

Zapytasz teraz: czyja to siła?

 

Twarzy ma wiele, lecz jedno imię

mistralem rześkim, bryzą wilgotną.

rześkim zefirem, falą zalotną

i może zniszczyć, lecz sam nie zginie.

 

Wyrównałam rytm do 10, ze średniówką 5/5 i rymami abba.

To jest bardzo dobry pomysł na wiersz, jak chcesz to sama resztę dopracuj, będzie świetny efekt. Pozdrawiam serdecznie:))

 

 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ja miałam zamiar 13-zgłoskowca popełnić,  ale taki mi wstępnie wyszedł,  jak widać.  Dzięki za uwagi,  popracuję nad tym jutro. 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

A ja kocham wiatr i burzę.  Kiedy jest taka pogoda mam dużo energii i dobry nastrój. Dziękuję za czytanie i pozdrawiam.  

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Migrena zapomniałabym- to że wplotleś tam też (bardzo sensownie z resztą),  te  wszystkie nazwy : Allegro,  Tefal, Ikea, TVN etc. To tworzy ten obraz  teraźniejszości bardzo dosadnie. Osobiście uśmiechałam sie czytając ten wiersz, no bo poczułam cos w stylu:  " No! Wreszcie ktoś to powiedział" 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @infelia Napisałeś wiersz w lekkim w tonie, ale z głębokim przesłaniem. Zaczyna się jak anegdota, niemal komediowo, a potem stopniowo odkrywa coraz głębsze warstwy. Kontrast między dziecięcymi zeszytami (z ich absurdalną logiką: "abecadło z pieca spadło", "Elemelek przysiadł na gałęzi w drodze do apteki") a pamiętnikiem nieznanej dziewczyny jest doskonały. Dzieciństwo autora vs. dzieciństwo tej kobiety - jedno zabawne i bezpieczne, drugie głodne i zagrożone. Podoba mi się koniec wiersza: "Tchnę w ciebie życie, a ty, proszę, wstań!" - to jest akt poetyckiej sprawiedliwości. Chcesz wydobyć ją z zapomnienia, dać jej głos, nazwę, istnienie. To piękny gest.  
    • @KOBIETA   Twój wiersz to  prawdziwa literacka perła, która od pierwszej frazy otuliła mnie  niezwykłym ciepłem i magnetyczną szczerością !   jest to utwór misternie utkany z emocjonalnych niuansów, gdzie każde słowo jest starannie wyważone, tworząc głęboki i poruszający obraz wewnętrznego rozdarcia.   jestem zachwycony :)    
    • @violetta   A niby dlaczego? Zrobiłem opłaty: czynsz, prąd i śmiecie, mam pełną lodówkę jedzenia, papierosy i wódkę - spełniłem swój obowiązek, więc? A niby to dlaczego miałbym swój wolny czas poświęcać dla innych? Kto, proszę pani, jest zainteresowany moją osobą w świecie realnym? Nikt! Żyjemy w świecie egoistów dla których najważniejsze są pieniądze.   Łukasz Jasiński 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...