Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziękuję Mario.Przyznam Ci się że czytając Twoje wiersze również pomyślałam że mamy bardzo podobne widzenie otaczającego nas świata. Cieszę się że tak jest i że jesteś

Opublikowano

Lekko, harmonijnie, jak to u Ciebie,

ale wolałabym bardziej zaskakujące zaskoczenie, osobiście :)

To ponowne otwarcie duszy jest takie, hmm, nicnieznaczące dla mnie, sorry :)

Ja bym widziała zakończenie w ten sposób:

 

Podmiot liryczny to mój przyjaciel

na niego zrzucę winę

Piórem rozryję jego wnętrzności

gdy z uczuciami popłynę

 

Wiem, że za delikatna jesteś na takie ekscesy,

ale możesz pomyśleć o czymś innym :)

Sorry za mieszanie w wierszu, oczywiście jest Twój i tylko Twój,

nie chcę Cię wcale do swojej wizji nakłaniać, ale na swój odbiór nie poradzę :)

 

Pozdrowienia :)))

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

No bo i po co ? Dobrze, że tak odbierasz i szczerze o tym piszesz. Wiem, że jak dla Ciebie, to za słodko, ale nic na to nie poradzę. Jak próbuję ostrzej pisać, to źle się z tym czuję. Myślę, że dobrze jest, jak każda z nas pisze po swojemu. Ostatni Twój wiersz czytałam, do tej pory o nim myślę, przyzwyczajam się. Nie napisałam nic, bo jedno słowo mnie zblokowało, ale tam jeszcze wrócę:)

Twój pomysł jest fajny, pomyślę nad nim. A tymczasem bardzo dziękuję. 

Pozdrawiam

 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Oczywiście :)

Ale tutaj o  nim wspomniałaś, i dobrze :)

Rozumiem, że Cię mogło zablokować i nie chciałabym,

abyś się na siłę do czegokolwiek przyzwyczajała.

Też zdarza mi się trafić na utwór, przy którym mam wrażenie,

że nie jest on dla mnie i się w nim nijak nie odnajduję :)

Co nie znaczy, że jeśli pozostawisz mi swoją opinię pod nim, to Cię przepędzę :))

 

I dzięki za to, że uznałaś mój pomysł za fajny i się zastanawiasz :)))

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Lenore Grey poems bardzo Ci dziękuję

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Pozdrawiam
    • @Migrena To świetna wiwisekcja polskiego doświadczenia urzędowego, podniesiona do rangi egzystencjalnego horroru, podróż do miejsca, gdzie prawa fizyki ustępują miejsca prawom "okienka", a czas płynie w zupełnie innym wymiarze. Poczta staje się tu kulinarnym koszmarem, w którym gotuje się „cały XX wiek” z dodatkiem PRL-u. Tu czas się nie tylko się zatrzymał, ale sfermentował. Urzędniczka na poczcie to strażniczka tajemnej wiedzy, która „trawi regulamin z dumą dynastii”. Jej władza jest absolutna, a system, na który się powołuje, jest bóstwem kapryśnym i okrutnym. Klient jest bezsilny w starciu z systemem kolejkowym. Moment wręczenia ziemniaków zamiast książki to czysty to majstersztyk absurdu. Dialog z kasjerką – "A może to książka zamówiła pana (...). A ziemniaki… cóż. One przyszły, bo mogły"- to zdanie to kwintesencja urzędniczej logiki – niepodważalnej, choć całkowicie bezsensownej. W sumie to poczta jest tu metaforą świata, w którym zasady są niejasne, przeszłość (Gomułka, PRL) wciąż trzyma nas za nogawkę.   Bardzo dziękuję Ci za ten wiersz, nieźle się uśmiałam. Jest wyśmienity ! Idealnie oddaje to, co usłyszałam, gdy składałam reklamacje za niedostarczenie mi przesyłek.   Do: Głównego Inspektora ds. Czasoprzestrzeni i Przesyłek Niechcianych . Dotyczy: Niezgodności towaru z marzeniami (Przesyłka nr: "Zapotrzebowanie Egzystencjalne") Treść: Niniejszym zgłaszam sprzeciw wobec otrzymanej "Korekty Losu". Zamawiałem słowo pisane, a otrzymałem półtora kilograma surowej rzeczywistości w postaci bulw. Ziemniaki patrzą na mnie wymownie, ale nie da się ich czytać.  
    • @Robert Witold Gorzkowski   dzięki Robert:)   z tym obrusem.....głupio mi....chętnie przyjadę i wypiorę:))))   pozdrawiam!!!!!      
    • @iwonaroma   Iwonko.   za Wiolą powtórzę - świetny!!!!!   pozdrawiam:)    
    • @Berenika97   piękne pragnienie!!!!!   za osobistym, łatwo dostępnym i kojącym rezerwuarem wewnętrznego spokoju, który ma służyć jako tarcza lub wsparcie w konfrontacji z hałasem i chaosem życia.   o tym jest ten miękki, puszysty wiersz Bereniki.     piękno marzeń zaklęte w cudownych wersach.   Nika.   ja z pełnym szacunkiem...... pozdrawiam:)))))      
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...