Sonecie!

[Jemall]

Sonecie! Cóż jest niezwykłego w tobie?
Gdy słyszę w lecie zachwyt i jesienny
Powiewu cichych westchnień ton w rozmowie,

Gdy zimą achy i ochy niezmiennie
Na twoją cześć, gdy wiosenna pora
Wznosi ponownie na cokół foremny

Kształt,  myślę tak sobie, że niepozorna
Postać pomieści muszki,  pyłki, śnieżki,
Mgiełki z mojego podwórka. I z wolna

Kropki, przecinki są tam,  gdzie powinny. 
Pomyśl, że  wszystko się znowu zgadza.
Na chwilę rozmarz się, na chwilę przymknij

Oczy. Nie słuchaj  zbytecznych przykazań.
Pierwszy swój wiersz  w twoich  rękach układam.

Edytowane 10 Grudnia 2018 przez Jemall
Duże lyterki (wyświetl historię edycji)

[violetta]

fajne:)

[Maria_M]

Ładnie to Jemalliku ująłeś. Można trzymać się sztywnych ram danego gatunku, a można też eksperymentować, tak jak ze wszystkim. I myślę, że te osobiste kombinacje są ciekawsze, aby były tylko z sensem ułożone.

Pozdrawiam

[Jemall]

Końcówka trochę z małym sensem, na kolanie pisana, do reszty się przykładałem;-). 

Eksperymenty - tak, nie lubię nudy.

[beta_b]

Fajne,

nie rozumiem tylko zamysłu dużych i małych liter na początku wersów.

Nie znajduję zasady. bb

[Jemall]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Zamysł głęboki z pewnością jakiś jest w, jeno autorowi jeszcze nie trafił do głowy. Dziękować, poprawione.

[Sylwester_Lasota]

Trchnicznie doskonały i fajnie się nawet czyta. Myślę jednak, że powinien być podzielony na strofy :).

Pozdrawiam serdecznie :)

[iwonaroma]

Tak, faktycznie, podział na strofy ułatwiałby czytanie, a przecież ma być lekko a nie ciężko, czyż tak? :) Sonecie?

[Jemall]

Miło mi,

Strofy ? pewnie tak, jeszcze się nie przekonałem do sonetu, jeszcze walczę z jego sztywnością, pewnie dlatemu ten "wybryk"