Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
Wesprzyj Polski Portal Literacki i wyłącz reklamy

Tryptyk bałtycki, cz.1


evicca

Rekomendowane odpowiedzi

Szumi Bałtyk, brzeg zalewa,
Wdziera fale w martwy ląd,
A na plaży żywej duszy,
Zniszczył wszystko ludzki błąd.

 

W morzu martwe rybie ciała,
Nie ma glonów, ani fok,
Nie żeglują żadne statki,
Pusto tu kolejny rok.

 

Szumi Bałtyk smutnym szumem,
Zgarnia śmieci z plaż i wydm,
Było świadkiem śmierci życia,
Nie ma nawet statków widm.

 

Ludzie w morze ścieki lali
Śmieci wyrzucali skrycie, 
Ich tankowce przeciekały,
Klejąc ropą morskie życie.

 

Wyniszczyli to, co żyło,
Potem wyniszczyli siebie
Został Bałtyk- martwa woda,
Ludzkie szczątki gniją w glebie
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

łał! końcówka straszna!

Wiersz dla mnie bardzo plastyczny, maluje przed oczami czytelnika smutny pejzaż zniszczonej przyrody...  Do tego ta końcówka skłania do refleksji, że zniszczenie działa w obie strony, czyli wróci do nas

Edytowane przez Gość (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...