Czerwona chryzantema

[Mateusz Stępniewski]

Czerwona chryzantema

usadowiona w doniczce

na znak silnego uczucia,

dającego szansę na uratowanie ludzkości.

 

Czuć twój zapach wyraźniej ostatnio.

Kordialne by się to zdawać mogło,

lecz nie wyobrażam sobie dnia bez ciebie.

Z mych myśli nigdy cię nie odtrącam.

 

Kiedy jesteś przy mnie,

czuję sielski spokój.

Potrafi zastąpić mi lukratywność,

jest moim poszukiwanym od dawna zaskórniakiem.

 

Przez twój dotyk,

szeptanie do ucha

słów co wywołują u mnie ład,

czuję, że ronię niepostrzeżenie łzę.

 

Jest newralgiczny dla mojego ciała,

Nie zniosę

przesiania go na inne pole,

życia w ziemi bez niego, z innymi nasionami, skazana na samotność.

 

Jestem zawistna

gdy czuję, że mogę stracić me złote runo,

nie pozwolę mu odejść niczym efemeryda,

choćbym miała popełnić największe kołtuństwo.

 

Nigdy się w swym uczuciu nie zatracę,

pragnę zapatrzeć się już na zawsze

w momenty, na które patrzę z oddali

i zastanawiam się ile jeszcze przed nami.

 

Podarowała mu czerwoną chryzantemę,

usadowioną w doniczce

na znak silnego uczucia,

dającego szansę na uratowanie ludzkości.