Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Czerwona chryzantema

Mateusz Stępniewski
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Mateusz Stępniewski

Mateusz Stępniewski

Opublikowano
Opublikowano

Czerwona chryzantema

usadowiona w doniczce

na znak silnego uczucia,

dającego szansę na uratowanie ludzkości.


 

Czuć twój zapach wyraźniej ostatnio.

Kordialne by się to zdawać mogło,

lecz nie wyobrażam sobie dnia bez ciebie.

Z mych myśli nigdy cię nie odtrącam.


 

Kiedy jesteś przy mnie,

czuję sielski spokój.

Potrafi zastąpić mi lukratywność,

jest moim poszukiwanym od dawna zaskórniakiem.


 

Przez twój dotyk,

szeptanie do ucha

słów co wywołują u mnie ład,

czuję, że ronię niepostrzeżenie łzę.


 

Jest newralgiczny dla mojego ciała,

Nie zniosę

przesiania go na inne pole,

życia w ziemi bez niego, z innymi nasionami, skazana na samotność.


 

Jestem zawistna

gdy czuję, że mogę stracić me złote runo,

nie pozwolę mu odejść niczym efemeryda,

choćbym miała popełnić największe kołtuństwo.


 

Nigdy się w swym uczuciu nie zatracę,

pragnę zapatrzeć się już na zawsze

w momenty, na które patrzę z oddali

i zastanawiam się ile jeszcze przed nami.


 

Podarowała mu czerwoną chryzantemę,

usadowioną w doniczce

na znak silnego uczucia,

dającego szansę na uratowanie ludzkości.


 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • infelia
      Głosowanie

      Przez infelia · Opublikowano

      „Musimy zdecydować, kto w naszym domu Nosi spodnie – ja, od poniedziałku do piątku, Ty w soboty kręcisz się w spódnicy, A w niedzielę możesz ganiać sobie w slipach.   Zrozumiano? kto jest przeciw? kto się wstrzymał? Nie widzę – grafik już szykuję szminką na lustrze.” Szast! tabelki już gotowe, a w nich same wykrzykniki. „Zabawimy się, słodziutki, w malowane cielę.”   Poniedziałek – budzi mnie czyjeś chrapanie, Burczenie w trzewiach jak u słonia. O, Ewka, zwlekając się z wyra, bąka puściła I szura w dziurawych kapciach do łazienki.   Drzwi nawet nie zamknie i klnie do lustra. Po sutym śniadaniu, beknięciem zakończonym, Ruszyła w moich spodniach odprasowanych Do stoczni budować statki dalekomorskie.   Wtorek – dostałem z liścia z półobrotu Za nieumyte gary i zupę przesoloną, Kurz na półkach i śmieci niewyniesione. A na dokładkę w koszu do prania wylądowałem.   Środa – jestem na OIOM-ie, nic nie pamiętam, Pewnie wałek do ciasta poszedł w ruch. Widzę ciemność, oczy zapuchnięte, Kaszką manną karmiony proszę o dokładkę.   Czwartek – do domu wracam po ciemku W szpitalnym wdzianku i podkulonym ogonem. Drzwi nie zaryglowane, pewnie pułapka. Hyc, cichutko – i w wannie znajduję schronienie.   Piątek – dzień szczęśliwy, pani domu po wypłacie Padła na wersalkę ululana – co za spokój! W końcu przed telewizorem plazmowym Mogę podrapać się i poklepać po brzuchu.   Sobota – dzień imprezowy, koleżanki się zleciały Na miotłach, kankana tańczę na stole Przy dzikich piskach i chichotach widowni. Skaczę jak głupi pod sufit w nadziei na brawa.   Niedziela – mamusia na obiad się zapowiada. Ewunia fartuszek zakłada w kwiatuszki, Tłuc będzie nie mnie, lecz schabowego. „Mężu, skarbeńku, czy podać ci drugie piwo?”
    • viola arvensis
      Przeminęło z wiatrem Wichrowe wzgórza

      Przez viola arvensis · Opublikowano

      @Waldemar_Talar_Talar podpisuję sie pod tym wierszem. Jest jeszcze kilka takich tytułów, które nigdy nie będą niemodne i zawsze, niezmiennie warte przeczytania. Ja ostatnio czytam Lalkę po wielu latach wróciłam do tej książki. Takie powroty to coś wspaniałego

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

          Pozdrawiam serdecznie! 
    • viola arvensis
      Półszeptem

      Przez viola arvensis · Opublikowano

      @lena2_ cierpliwość i miłosierdzie Boga, nie mają granic. Piekna, szczera rozmowa z Panem

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Gosława
      letnio

      Przez Gosława · Opublikowano

      @andrew a jeszcze jak się załatwi różowe okulary to już w ogóle gra i buczy

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Dziękuję pięknie za czytanie @Simon Tracy tomik mojej poezji?  Oj nie Nie jestem aż tak dobra niestety 
    • viola arvensis
      Jesień która słucha szeptów

      Przez viola arvensis · Opublikowano

      @Migrena Ledwie trochę odpocznę i znów  mi zakręcasz te łzy w oczach.  Chyba nikt tak nie potrafi uderzać w czułe struny duszy. Masz ten dar. 

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...