Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

wiersz na temat dramatycznego rozdarcia wewnętrznego


Rekomendowane odpowiedzi

rozdarłem się dzisiaj
(i to jak...)

więc stoję wpatrując się
w swoje
chore
niewydumane
jestestwo

a kobieta ten puch marny
śpi.

chwila
delikatnie zawisła
na skrawku
nieżycia
niegnicia

zegar się zestarzał
okno posiwiało
czas sczezł
Boże!
czy nie widzisz?
moje zepsute sumienie
upadło na stół

a kobieta ten puch marny
śpi.

więc jest nas dwóch
dwa sumienia
i dwa szaleństwa z wyboru
dwie toalety
dwa samozaparcia
wspólny nóż
i łóżko

a kobieta wieczna i ten puch marny
wciąż śpią.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 2 miesiące temu...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...