babcia której już nie ma

[Elizabeta]

Sza...
Mawiała babcia
Sza...
Bo przyjdzie szatan!
bojaźliwym ruchem
Kreśliła mi krzyżyki na czole

A ja?
Spoglądałam w ciemne kąty
śmiałam się w oczy
milionom diabłów.
Aniołów było mało

Sza...
Deszcz dzwonił o szyby.
- Babciu, czemu tak jest?
otwierała starcze powieki
Muszle wiedzy
Sklejone snem i modlitwą.
- Żebyś mogła żyć
I być
zwykłym człowiekiem

Tęskne pięcioletnie
spojrzenie
Padło w stronę kątów
Gdzie wtedy
nie było już nic
Tylko kurz i noc
Tylko senny anioł stróż
I monotonne
Sza...

[Ona_Kot]

ciężko mi jakoś ustosunkowac się do tego utworu
czytałam go już kulkanaście razy
tytuł na nie
zbyt oczywisty i zbyt narzucający interpretację i w ogóle ;)

reszta
- dziwnie, sinusoidalnie wręcz
raz tak raz nie
jedno słowo pasuje, a następne wcale
i tak w kółko

czy da się tu coś zrobić jeszcze?

jak rzadko, powtórzenia (sza) mnie nie drażnią
budują klimat moim zdaniem, więc z nich nie rezygnuj

ale nad resztą spokojnie można popracować i ciąć, wycinać, miksować
aż się wysmaży coś całkiem pysznego

pozdrawiam

[Joanna_W.]

Podoba mi się.
Jednakże zmiana wersyfikacji, może zaniechanie interpunkcji pomogłyby tekstowi mówić w sposób bardziej - paradoksalnie - wyrazisty.

A.

[Natan Lemens]

To sie dało nawet czytać, bo wersyfikacja leży tylko troche, do tego nieprzegadane ani przedumane, to nic że nie ma środków artystycznych, chyba oprócz głupiego dopełnienia "muszle wiedzy" które nawet ujdą w całości,

pozdrawiam

[hewka]

Podoba mi sie jak jest, naprawde.
Pozdrawiam.Ewa