Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Współczesna poezja


Rekomendowane odpowiedzi

Nie leśmiałbym na nowo 

rozbolesławiać pejzaż sioła.

Nie będę rewoleopoldować 

dżdżysto-jesiennych zestaffień. 

Nie zezwitkiewiczowałem poetycko! 

Nie zszewciłem się do cna! 

Bulwa wasza w szadź zapatulona! 

 

Po łódzku, bałucku tu wiem: 

Poezję na świat dookolny zesteduję,

zwojaczkuję na amen, 

zaosieckuję na atomy,

będzie należeć do mnie. 

Edytowane przez Patryk Robacha (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Może napiszę coś więcej: 

wszystkie neologizmy superowo nowatorskie, pomysłowe, odważne,

pokazujesz wierszem jak bardzo chcesz tworzyć po swojemu, bez naśladownictwa wypracować swój styl, podoba mi się taka postawa,

Życzę Ci, aby pragnienia/ plany dotknęły rzeczywistości:)

Edytowane przez Maria_M (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Mario,

 

trafne spostrzeżenie. Wierszem chciałem pokazać, że potrafię odtworzyć klasyczny klimat poetycki, tym samym ujawniając swoje autorytety, ale stojąc murem za l własną twórczością, która bywa trudna, prymitywna, mało poetycka mogłoby się zdawać. Ja chce tworzyć nowy kanon. Czy się uda? Może. Próbuję się wydać. 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Leszczym Jakoś takoś wyczuwam trochę inne pisanie ... Jakby lżejsze, swobodniejsze 
    • Szkice.   Przyglądam się ostrydze.   Perła ,którą pokochały pokolenia, zanim się urodziła…   Zniosła cierpienie.   Ból egzystencjalny.   Moja poezja nie może być Poezją, skoro bólu nie czuję…   Przypływa by odpłynąć nie pozostawiając po sobie wartościowej perły.   Zostawia mnie na lotnisku, a wie że boję się samolotów.   Nocą księżyc jest tajemnicą.   Nie opowiem Ci o moim smutku… nie udźwigniesz go.   Zostawisz mnie z nim tak po prostu.   Nie opowiem Ci o mojej miłości. O moim skrawku Ziemi nad Przepaścią.   O moim balkonie zawieszonym wśród chmur też Ci nie opowiem.   Z północnej strony nie ma tam słońca, ale jest bardzo gorąco.   Oparzysz sobie stopy i nie uniesiesz się.   O moich gołębiach też Ci nie opowiem. Przylatują by zabrać moje listy, które piszę codziennie…   Opowiem Ci, jeśli zrozumiesz sens słów: BEZ MIŁOŚCI JESTEŚMY NICZYM PUSTY DZBAN.   Gołębie kiedyś powrócą, by dać mi ostatnią lekcję. Jeśli dostrzegę wrażliwość ich serca - wrócą.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witam - nie jest tak żle  - życie mnie cieszy -                                                                                  Pzdr.serdecznie. Witaj - tak też można widzieć - dzięki za przeczytanie -                                                                                          Pzdr.serdecznie. @iwonaroma - @Rafael Marius - dzięki - 
    • Akurat ów uff. Albowiem owa ma OFFA!   Warszawa – Stegny, 20.02.2025r.
    • @Jacek_Suchowicz No tak, bo jak nie tęsknić... Twierdzą, że nie tęsknią tylko Ci co nie bardzo ogólnie lubią się przyznawać... ;)) @andreas Tutaj na forum chodzą te fraszki Sztaudyngera czasem i muszę powiedzieć, że były niesamowicie w punkt. Wspaniałe. I historia je znowu odkrywa i dobrze, bo naprawdę napisane absolutnie najlepiej!!
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...