****

[Agnieszka_Gruszko]

jeszcze została
po nim
złota ramka
a w środku
jezioro
i wstręt
do porzeczek
małych
kamyczków kwaśnych
zielonych
ten dźwięk
rani uszy
serce
ściska
w nim
już nie ma
łez

[Beata Szymańska]

Bardzo refleksyjny wiersz. Przeczytałam go kilka razy i za każdym poznałam inną osobowość zarówno autora, jak i osoby opisywanej. Podoba mi się, choć dokładnie nie wiem, w czym tkwi jego urok... Może w bezmiarze tęsknoty zamkniętej w wierszu...
Pozdrawiam

[Dotyk]

jeszcze została
po nim
złota ramka
.........................

pełna tęsknoty
kiedyś
mokra od łez
dziś
oświetlana
blaskiem
wspomnień

piękny wiersz...

napisalam kiedyś...tym klimatem...dla mojego taty Kajtka.....wiersz...o kosmatym agreście....co go kłuł..w język

pozdrawiam ciepło - Mirka

[Agnieszka_Gruszko]

też napisałam coś kiedyś do ojca, brzmiało dziwnie, jest tu na poezji gdzieś w archiwach chyba...

[Krzysia Skrzypczynska]

u mnie w wierszu nie było już ciastek, u ciebie "jeszcze została
po nim złota ramka". Coś wspólnego pozostało w obu ; pamięć. Normalne. Historia. Pozdrawiam.