Percepcją artysty

[Patryk Robacha]

Kochani moi, 

 

Pracuję obecnie nad onomatopeicznym wierszem. Będę wdzięczny za wyrazy dźwiękonaśladowcze. Wiersz ma opisywać spacer artysty po uliczkach miasta, spacer kiedy patrzy się nie oczami, a uszami. Słucha się dźwięków, widzi się je i czuje, może mają nawet zapach jakiś? Wrzucajcie, proszę, każdą onomatopeję, jaka przyjdzie wam do głowy. Początek jest taki: 

 

Obcasów po bruku raz po raz

stukot klekot tupot w tanga takt.

Prochowiec szelestem szepcze

żeby uchem strzyc miasta szmer.

 

Dżdżu parasolkowy głuchy plusk

basowy bulgot - studzienny chlust.

Wrzaskliwy wicher ryczy i piska

Grom odgraża się w wyzwiskach.

Edytowane 29 Października 2018 przez Patryk Robacha (wyświetl historię edycji)