Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

ludzie

 

patrzą na siebie
rozmawiają
dotykają
swoich rąk ust piersi

po omacku


usilnie dążąc do kontaktu


czują się nieszczęśliwi
 gdy nie patrzą na siebie
nie rozmawiają nie dotykają
swoich rąk ust piersi


a przecież tyle jest wszystkiego


w spojrzeniach obok
milczących rozmowach
dotykach na odległość
spotkaniach odroczonych
o lat kilka

naście
set
wieków

 


też

  • 2 tygodnie później...
Opublikowano

Jak dla mnie poruszający, skłaniający do refleksji wiersz.

Nie wiem, dlaczego tak tu pusto.

 

Ludzie to istoty społeczne, potrzebują kontaktów ze sobą,

ale w niedosycie, nienamacalności, czasowej tęsknocie też jest piękno,

które (także) pozwala na docenienie owych wspomnianych już międzyludzkich kontaktów.

 

Zastanawiam się tylko, czy końcowe słowo "też" jest w tym wierszu potrzebne,

ale to tylko moje luźne przemyślenia :)

 

Pozdrawiam :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Dzięki Deo, z tym "też" jednak pozostanę, jako z zaakcentowaniem, że nie tylko osobno...sens jest... :) (choć jest! jak najbardziej) .Dzięki za kmnt i też oczywiście pozdrawiam :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

 

Ooojojojj… jakaś gorycz przez Ciebie przemawia.

Gniewasz się, gdy patrzysz na Monę Lisę? No, to może zbyt odległy przykład. Więc może na Marylin Monroe się gniewasz? Te panie to bezużyteczne abstrakcje? A może jesteś tak ambitny, że jedynie przelecenie owych dam dałoby Ci spełnienie?

 

Zdrówka

 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Jeśli chodzi ci o miłość, którą chcesz otrzymać - to możesz się nigdy nie doczekać, natomiast jeśli o tę, którą dajesz - to możesz to zrobić natychmiast.

  • 1 miesiąc temu...
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

@iwonaroma.    Dziwnie jakoś.     Nie bardzo rozumiem. 

 

No ten fragment trochę wyjaśnia.   To wiersz o zagubieniu? Nie mylę się? Nie zagubiłam. 

 

Ciekawie "rozdrobniłaś" słowo:

 

Wyszło "set", a to mi się kojarzy z egipskim bogiem burzy, pustyni i chaosu. Demoniczny bóg. 

 

 

Coraz bliżej mi do Twojej poezji, pozdrawiam Justyna. 

 

 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Dzięki Justyna :)

Tak, to wiersz o zagubieniu, o pogubieniu, ale też niosący nadzieję w przekazie (taką mam nadzieję ;)), że kontakt jest możliwy - poza zmysłami.

Zdrówka

  • 2 tygodnie później...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...