Jesień. Przypomnienie

[befana_di_campi]

Jesień przepływa. Jesień się ulatnia. Jesień faluje 

Jesień strojna w żołędzie. W etoli z wiewiórek jak skierki 

Jesień w ciemnych kasztanach w przydymionych topazach   

Jesień - złota królowa i włóczęga w cygańskich łachmanach

 

Muzykuska Jesień gra na aury nastrojach (nie)zmiennych  

skrzypkach harfach i cymbałkach. Zawodzącej harmonii 

Gra żałośnie lecz donośnie swój żal w nieboskłony posłany  

aż z depresją się skręcają wszyscy siedzący na kolcach

 

Jesień natrętna. Jesień niechciana. Jesień przepędzana 

dręczycielka Jesień niby ten kat - baba trupio złowieszcza 

Ale Jesień pachnie cudnie grzybnią wrzosem i torfowiskami -

 

moja Jesień – wiedźma ryża oraz jędza wyjątkowo brutalna

Bo też Jesień niczym me strofy czarną melancholią spisane   

jest niezbędna. Jest konieczna. Jest jak ta gasnąca matka

 

01.12.2014

[iwonaroma]

Podoba mi się nowatorsko prowadzona treść. 

[befana_di_campi]

Dziękuję :)

[Oxyvia]

Ładny wiersz.

Tym bardziej mi się podoba, że występuje w nim jesień-wiedźma, jak w moim wierszu. :)

[befana_di_campi]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Prawdę mówiąc, to podmiotem lirycznym tego wiersza jest moja... śp. Mama :(

[Oxyvia]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ale ja tego nie widzę w wierszu. Nie wyczułam tam Mamy.

[Nata_Kruk]

Dla mnie to obraz o jesieni. Niektóre porównania, czy fragmenciki są naprawdę urocze... jednak całości jakby brak szlifu, tak to określę.

Forma sonetu, ale sonet to raczej nie jest. Pozdrawiam, befano.

[befana_di_campi]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Jest, jest :) w niemal każdej frazie, stąd ta nerwowość [u autorki] w prowadzeniu wątku...

:)

 

[befana_di_campi]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Wszystko na swoim miejscu, łącznie ze świadomą chropowatością przekazu jak drzewna kora; forma takoż ;) Bo to nie jest - dla autorki - tekst ulizany, landrynkowy, wymuskany, na brązowo zawerniksowany, wypoliturowany na glanc, polakierowany...

[Oxyvia]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Rozumiem.

W takim razie już nie komentuję, bo to delikatna sprawa.

[befana_di_campi]

Widzisz jaka jesteś kochana :)

[Maria_M]

Piękny wiersz, bardzo piękny. Jesień jak gasnąca matka - skąd ja to znam. Dziękuję Befano, przypomniałaś mi datę 10 grudnia 2009 roku. Dzień, w którym pożegnałam moją mamę.

Pozdrawiam 

[beta_b]

Tak, czaruje. bb

[befana_di_campi]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

:(((