Jestem by kochać

[karenka]

Jestem imitacją matki

i oczkiem w głowie ojca

splotem emocjonalnych spięć

pomiędzy młotem a kowadłem

jestem karuzelą wokół swego ja

między ziemią a niebem

i ptakiem jestem

w zamkniętej klatce

który zapomniał jak latać

mój statek utonął

dobrze że ktoś rzucił

ratunkowe koło

więc jestem 

i uczę się kochać przez Ciebie

 

P.S-serdecznie dziękuję za sugestie-zmieniłam tę końcówkę

Edytowane 1 Października 2018 przez karenka (wyświetl historię edycji)

[Maria_M]

Bardzo ładnie. I niby piszesz o oczywistych rzeczach, o których powstało już wiele wierszy, ale czuć świeży powiew słów, uczuć i emocji.

Pozdrawiam :)

[graf omam]

Ten ostatni wers jakoś tak nie naturalnie brzmi. Z całą reszta zgadzam się z MaksMarą

[Deonix_]

Zgadzam się z Marcinem,

ostatni wers czytam sobie - uczę się kochać przez Ciebie.

Bardzo fajny początek, reszta - może trąca frazesami,

ale nie razi.

 

Pozdrawiam.

[WarszawiAnka]

Optymistyczny i pozytywny tytuł nie zapowiada wewnętrznej burzliwości i sprzeczności. Bardzo dobrze Peelkę rozumiem, ten nastrój jest mi bliski. Szczególnie przemawia do mnie "splot emocjonalnych spięć / pomiędzy młotem a kowadłem". Szalenie mi się podoba "karuzela wokół swego ja". Wiersz jest niedługi, ale nasycony, bardzo emocjonalny, dużo się w nim dzieje. Optymistyczne zakończenie stanowi klamrę z tytułem.

 

Pozdrawiam