Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Hm, zaciekawiła mnie firma Parada, w którym second-handzie można ją znaleźć. ;))

Trochę tu - być może zamierzonych - niekonsekwencji:   Parada (a może Prada) z second handem oraz Dior z wiatrem.

Bywają takie "damy", których zamiary zdecydowanie przekraczają ich możliwości i stąd często samotność.

Ale może zbyt prosto to interpretuję.

AD

Edytowane przez AnDante (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Oto moje uwagi:

Ubiera się u Parady,

a ubrana w second-handzie ?

Chyba że firma Parada sprzedaje również swoją odzież używaną.

No i między second i hand chyba winien być łącznik bez spacji, a nie myślnik.

 

Jeśli używa perfumy, to dziwnie brzmi od Dior,

albo od Diora, albo po prostu - perfumy Diora lub perfumy Dior;

podobnie jak np. perfumy Lancome, czy Gucci.

Dziwnie zabrzmiałoby perfumy od Lancome lub krem od Nivea.

 

W ostatnim wersie;

odkrycie, że tu chodzi o  samotność, pozbawia wiersz niedopowiedzenia,

otwartości.

Nie zachwycił mnie.

 

Pozdrawiam

 

 

 

 

 

 

Opublikowano

AnDane wierszu chodzi o to że samotność można spotkać niezależnie gdzie się ubierasz. Czy jesteś bogaty czy biedny samotność nie wybiera. Pod przykrywką uśmiechu można spotkać ja wszędzie.Nawet w tłumie

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Hm.., mam wrażenie, że "kroczy (spaceruje) dumnie, z uśmiechem" pasowałoby nieco lepiej na początku, a na końcu tylko "samotność".., może z dodatkiem kontrastującym z poprzedzającą treścią, np. "zbolała samotność"... Te ewentualne poprawki oddałyby może trochą siły obrazowi i wypowiedzi, która sama w sobie jest ciekawa i poruszająca. Pozdrawiam :)

Opublikowano

Pisząc nie wiem czy dasz radę 

Zmienić byka w formie Prady

Bo w Paradzie nikt nie chodzi 

Może czasem ludzie młodzi

 

Czy tęczowa czy też czarna 

Każda spoko cool i fajna 

Konstytucja w trendach mody

Chociaż napis szybko schodzi 

 

Jednak trochę prawdy Pragi

Że bez mody człowiek nagi 

I samotność mu doskwiera 

Niezależnie ile zer ma 

 

 

 

 

 

 

Opublikowano

Podoba mi się wiersz, przemawia do mnie.

Wielu ludzi wyglądających na niezależnych, dumnych, pewnych siebie, bogatych, modnych, szczęśliwych, "na topie" - to osoby bardzo samotne i nieszczęśliwe, "nadrabiające miną".

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Alicja_Wysocka Niezmiernie mi miło:))
    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...