Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

gdy godzina W wybiła
kiedy sygnał walki padł
pożegnali się z bliskimi
poszli bronić wolny świat

i ginęli tysiącami

chorzy na wolności brak
dzisiaj prawie zapomniani
a walczyli o nasz kraj

wiatr historii ich nie pieścił

zawsze mieli słaby piar

ich ukryto w niepamięci

a kat Woli- Reienfarth

przez zwycięzców szanowany

długie lata sobie żył

w nowych Niemczech był burmistrzem

wcale się nie musiał kryć

 

ludobójstwo to rzecz straszna

to niezaprzeczalny fakt

ale chyba coś jest gorsze

gorszy jest pamięci brak

Opublikowano (edytowane)

   Andrzej w swoich tematach i fajnie,  piszmy tak jak potrafimy.

   (...)
   kiedy sygnał walki padł
   pożegnali się z bliskimi
   poszli bronić (...) 

   i ginęli tysiącami (...)

   a walczyli o nasz kraj . . . . . i to najbardziej siedzi we mnie

Myślę, że oni byli po prostu "chorzy" na wolność i złem jest, że jest ciągle niszczona.... praktycznie wszędzie, temat strasznie długachny.!!!

Kto umie docenić ich trud, pamięta, uogólniam.

Pozdrawiam.

Edytowane przez Nata_Kruk (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

  Niestety (albo stety) jestem potomkiem tych chorych na wolność.

Co prawda nie Warszawa,  ale Wilno i akcja "Ostra Brama"- kilka godzin wisiała biało-czerwona flaga, a potem było zimno.

Takie dziadkowe opowieści, ale były na tyle skuteczne,  że moje dzieci lubią jeździć  na cmentarz na Rossie i składać  kwiaty. W poniedziałek wyjeżdżamy.

Naród bez pamięci to jak drzewo bez korzeni  - tak myslę.

Dzięk i Nat za poświęcony czas.     

 

                                           Pozdrawiam

 

PS.

 

To jak inni wykorzystują historię do własnych sondażowych celów to nie skomentuję - wziąłem urlop i będę łowił ryby, grał w brydża i odwiedzał rodzinę na kresach.

 

 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Przykro mi czytać takie komentarze.

Nawet obcokrajowcy mają większe pojęcie o powstaniu Warszawski  niż Ty ( chyba że Twój ojciec stał po drugiej stronie Wisły - wtedy rozumiem)

 

Ale mimo innego spojrzenia na sprawy dla mnie ważne dziękuję i pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • ~~ Nie wiem, jak to opisać - dosłownie nie mogę, więc pobujam w obłokach .. Ten, którego drogę politycznych przedsięwzięć obserwuję lat wiele, jest podłym obłudnikiem, chorobliwie wiernym własnej megalomanii .. Jego zaś wielbiciele (tu czytaj - poddani), pochłonięci nurtem lawy bzdurnych haseł; wciąż widzą w ich obrazie dobrobyt dla siebie .. To, że wprost okradali nas - mnie i ciebie jego przyboczni słudzy, z przyzwoleniem pana - nie może dotrzeć prawdą do umysłów ludu .. Wielka tutaj zasługa wysłańców szatana - hołdujących z ambony sekcie bałwochwalców. Kiedy wreszcie rodacy dostrzegą w tej sekcie jej moralną zgniliznę .. .. ocena w ich pojęciach ulegnie korekcie. ~~
    • Kurczę, wczoraj był Światowy Dzień Zdrowia Psychicznego, a dziś ten wiersz przypomina o tym, żebyśmy umieli być wnikliwymi obserwatorami innych ludzi, bo nigdy nie wiadomo, do jakiej granicy doszedł ktoś, kto jest obok nas. Najtrudniej jest właśnie, gdy ktoś przykrywa uśmiechem drzemiące w nim czarne myśli, bo wtedy otoczenie jest bezradne i niewiele może pomóc, no bo jak? Powinno się zdecydowanie edukować społeczeństwo, jak dostrzegać pierwsze, najczęściej ukryte symptomy kryzysu.
    • Introwertycy tak mają. Nie każdy czuje się dobrze w krzykliwym otoczeniu, atakowany przez innych artyleryjskim ogniem bodźców. W ciszy można odzyskać znów niezbędny kontakt z samym sobą i kontrolę nad myślami. Korzenna kawa brzmi smakowicie, zwłaszcza jesienią, tylko szkoda, mimo wszystko, umierających kwiatów. Chociaż zdaję sobie sprawę, że jest to cena, którą trzeba zapłacić, jeśli chce się wybrać jesień - czas przemijania, zadumy, wyciszenia, cienia egzystencjalnego - za swoją drugą naturę. Tak sobie jeszcze pomyślałam, że wiersz może mieć jeszcze swoje drugie dno - potrzeba samotności u Twojego peela każe mu niecierpliwie czekać na koniec każdej relacji (z innymi ludźmi), którzy go drażnią i wobec których musi udawać, że do nich pasuje.
    • ktoś znów zasłonił uśmiechem co w sercu za długo więzi jak ten co poszedł na grzyby a wypatrywał gałęzi
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...