Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Po burzy


Rekomendowane odpowiedzi

powoli po strugach deszczu

krople trafiają na sito

coraz gęściejsze, gęściejsze

aż w końcu zaczęło świtać

 

i niebo się wypogadza

słońce osusza, pociesza

a chmury jak bębny puste

wracają do swych pieleszy

 

granatu już nie uświadczysz

nawet ciemnego błękitu

niewinne, młode obłoczki

zadowolone z debiutu

 

ten mały kawałek ziemi

co nawiedziła go burza

oszołomiony i zlany

zaczyna się teraz wkurzać

 

bo drzewa powykracane 

liście zerwane  za wcześnie

wszędzie kałuże i grząsko

a domy zmoczone deszczem

 

25.07.2018r.

 

 

Edytowane przez MaksMara (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Wiersz podoba mi się bardzo, bardzo. Szczególnie koncepcja kontynuacji, niejako kolejnych części opisujących świat w następujących po sobie fazach.

Jednak nie to, że się czepię, a zwrócę uwagę - słowo pielesze wg SJP to: znajome, dobrze znane okolice, najczęściej w odniesieniu do własnego domu, mieszkania.

Nie można zatem wracać na nie, wraca się do nich, jak do domu, czy do znajomych stron :) 

Ślę pozdrowienia w ten upalny poranek. 

Edytowane przez Czarek Płatak (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 1 miesiąc temu...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...