Naprzeciw zegara

[karenka]

 

Czas nie ma dla mnie litości gna ze startu wyrwany.

Nie cofnę żadnej sekundy w tej walce jestem przegrany.

Gdybym stanął naprzeciw, wskazówki zegara połamał,

wtem padnę jak powalony, pan zegar-wojenny mądrala.

 

Czasem umila jak z łaski i radość rozdaje za grosze,

lecz przyjdzie godzina tułaczki, na barkach ciężary uniosę.

Nie,nie przystanę zziajany i potu z czoła nie zetrę,

zanim zadudni w taraban i nowy tytuł zdobędę.

 

Może i warto było wiadomo za ile sił danych.

Noszę znamiona na sobie, kolejne odnoszę rany.

Zupełnie jak zwykły robotnik w harówce od świtu do nocy.

Pozwól mi czasie odpocząć, jestem w zupełnej niemocy.

 

Żal wypala mą duszę,umyka mi łezka za łezką.

Przestań mi czasie naliczać, rachunek wystawiać pod kreską.

Pójdę najlepiej ubogi z pustą kieszenią bez chleba.

Niczego od ciebie nie żądam i nic mi już nie potrzeba

 

Choć płyniesz do przodu jak rzeka i stale wyznaczasz kierunek,

mam teraz większą siłę i wiary mocniejszy ładunek.

Czuję na sobie tę radość jak blask promiennego słońca.

Nie będę się z czasem uganiał, uganiał tak bez końca.

[Justyna Adamczewska]

Cześć, karenko. Zawikłany ten czas i dlatego wikła innych. Mąci:

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

 

Ale i p. liryczny swoistą walkę z czasem rozpoczął:

 

 

 

 

 O i czas może się zdenerwować. 

 

nic nie da połamanie wskazówek zegara, bo to ludzie wymyślili zegary, chcieli się zorientować w... czasie. Chcieli go okiełznać, a on sobie z tego nic nie robi, bo nie uczuć, bo jest czasem.... Zawsze był. Ciekawie karenko. Pozdrawiam Justyna. 

 

[Waldemar_Talar_Talar]

Witaj -  nic nie poradzimy  - zegar gonił a my za nim - tak to działa - ciekawy ten wiersz mimo wszystko.

                                                                                                                                                                                        Uśmiechu życzę