***(drobiny płatków wiśni)

[Gość]

drobiny płatków wiśni

migają w słońcu
na uboczu galaktyki

która śpiewa pieśń
o wielkim wybuchu

i ognistych karłach

o przenoszeniu się

w czasie i dziwnych
światłach nad

gwiazdozbiorem

oriona

 

chodzę zmniejszony

do jednego piksela
daleko od chloroformu

szpitalnych łóżek
strzykawek pasów

i sprzętu medycznego

w centrum mojej

galaktyki jest nihilizm
powszechna zasada

podwójnej negacji

te czarne gwiazdy

nad pasmem oriona
galaktyki rozsypane

nad połoninami i zieleń

skoncentrowana

w tabletkach

 

zielona guarana

i kawa o poranku
kiedy nad łąkami

unoszą się mgły

 

 

 

 

 

 

 

Edytowane 20 Maja 2018 przez Gość (wyświetl historię edycji)

[Krzysica-czarno na białym]

podobasie :D

[Gość]

dzięki z odp

[Maria_M]

Zamknęłam oczy i zobaczyłam wszystko w podwójnej negacji. Pięknie opisujesz :)

[Gość]

dzięki, za szczerość dziękuje się podwójnie ;)

[Marlett]

Ciekawy wiersz, bo i duża wyobraźnia przemawia do czytelnika :)

PozdrawiaM.

[Waldemar_Talar_Talar]

Witaj -  czytałem i nie żałuje - i chociaż trudny wart  przeczytania.

                                                                                                                                Pozd. 

[Gość]

nie ma sprawy, dzięki

[Deonix_]

Dobry, obrazowy wiersz,

bardzo czytelny klimat nihilizmu.

 

Ale osobiście nie lubię,

jak mi poeci w wierszach nazwy własne małymi literkami piszą.

 

Pozdrawiam :)

[Gość]

Dziękuję za komentarz :) nihilizm to podstawa ;) co do małych literek to rozumiem że u Ciebie jest to nawyk estetyczny w odbiorze. Ja lubię pisownię ujednoliconą. Pozdrawiam :)

[Justyna Adamczewska]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

 

Cześć, Radio. Wiersz wiele wątków. Ciekawy, taki "rozbujany" świat. 

To, co powyżej przytoczyłam jest wg mnie kluczykiem, ale nie takim otwierającym, a kluczącym po obrzeżach Wszechświata. 

Dla mnie kluczyk, to słowo czarodziejskie - kluczy, bowiem w zamkach - musi być tylko odpowiednio dobrane, aby do tajemnych zamków trafić i odkryć ich tajemnice, jak odkrywa się (czyt. otwiera się) drzwi. 

 

Pozdrawiam J. 

[Gość]

Dzięki Justyno, fajnie że tak to widzisz, każdy ma prawo do swojej interpretacji. Wiersz jest ok, ale też nie urywa głowy,

 

Pozdrawiam :)

[Justyna Adamczewska]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Odpozdrawiam, Radio. Justyna. 

[Tomasz Kucina]

Po prostu szczególne. Gratuluję.

[Gość]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dzięki

[Maria_M]

Witaj radio! Dobrze, że zmieniłeś układ graficzny wiersza, teraz jest o wiele lepiej, te same słowa, zmieniony zapis = SUPER

[Gość]

Dziękuję MaksMara, miło Cię tu czytać :)