Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Przemyślenia o poranku


Rekomendowane odpowiedzi

pozamykajcie drzwi 

i ptaki niech zamilkną

wagonami usłane tory

na krańce świata prowadzą

bo do wieczności nie ma drogi

bezkres jest tu i teraz

 

dlatego zasłońcie okna

by nie uciekły spojrzenia

 

zatrzymajcie zegary

skradnijcie otchłań nocy

gwiazdami posiekane niebo 

nie zna ziemskiego tułacza

tylko patrzy na ziemię milcząc

i widzi tu i teraz

 

a życie: wdech -  wydech

pośrodku ulotne cienie

iskra w oku

ciepły dotyk promieni

 

przyjdzie bezdechem chłodzić

 

06.04.2018r.

 

Edytowane przez MaksMara (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Podoba mi się, klimatyczny, ładny wiersz.

Być może pierwsza strofa i puenta by wystarczyły,

ale ja nie miałabym sumienia wycinać tak ładnych obrazków,

jakie "mimochodem" wymalowałaś.

 

Ale zgodzę się z Marlett odnośnie tytułu,

w moim odczuciu za bardzo nakierowuje odbiorcę.

Może "Przyszłość (?)" byłaby tu lepszą opcją? - Tak sobie przemyśliwuję tylko,

to Twój wiersz, oczywiście :)

 

Serdeczeństwa :))

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 6 miesięcy temu...

I tu końcówka wg mnie nie gra, bezdechem chłodzić można , ale przyjdzie bezdechem chłodzić to bardziej zadaniowe jest, czyli wymaga pewnego zaangażowania,  domyślnie od peela, a tu ona albo nieżywa, albo jej do śmierci nieśpieszno.

 

przyjdzie bezdech

schłodzi

 

 Z kolei w tej formie zbyt kawanaławę

No nie wiem

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Łukasz Jasiński Łukaszu, bardzo bogata Twoja rodzinna biografia/historia.      Pamiętam tylko, że mój dziadek ze strony mamy był ułanem Piłsudskiego i wrócił z wojny jako inwalida, spadł z konia podczas bitwy i nabawił się garba, tyle tylko pamiętam z opowiadań, byłem wówczas małym chłopcem. Wiem także, że jedna z moich ciotek posiadała szablę ułańską, zapewne była to szabla mojego dziadka. Szablę widziałem i dotykałem osobiście. Jeśli chodzi o nazwiska, to moi przodkowie należeli (z obu stron) do szlachty - Orłowski, Pietras, Gulewicz, Korzeniowski, niestety szczegółów nie znam.  Jedni mieli posiadłości na Mazowszu niedaleko Ostrołęki, drudzy utracili wszystko co mieli na kresach i osiedlili się w rejonie Legnicy, a to już blisko do Wrocławia.   ----------
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      W sumie dziękuję, troszkę przyjrzałam się na spokojnie swojemu testowi :-)         Troszkę poprawiłam. Natomiast: I w butach jak kot w butach, jest bardzo dobrze :-) Jak najbardziej zegar NIE na ścianie., tylko na telewizorze, ale już go nie chcemy ;-) Dziękuję i pozdrawiam serdecznie :-)     Dawno nikomu nie chciało się już komuś tak poprawiać :D Dziękuję @andreas i @Rafael Marius i @Łukasz Jasiński i @Nata_Kruk :-)
    • @Annie Świetne - aranżacja (i muzyczna, i wizualna) powściągliwa, a wyrazista. 
    • Trochę mnie nie było tutaj    Na każde drgnięcie telefonu Sprawdzam, czy to ty  Choć wiem, nie powinienem  Realne wydają się sny  Pasujemy jak ulał  Jednak nie pasuje nic  To marzenie czy zaduma Nie pozwala nam być   
    • Nowa karta, któż to wie? Życie biegnie, zmienia się. Ludzie mówią: wieczny pęd, Los w harmonii gubi dźwięk. Pelargonia, prosty kwiat, Cichy świadek naszych lat. Wciąż rozkwita mimo burz, Od wiek wieków - trwa bez słów. Rok się budzi, siłę daje, Jakże szybko ta ustaje. Wstaje cicho, niebywałe, Ile wrażeń nam oddaje. Krętych ulic wiele jest, Proste, strome tudzież też. Idziesz, biegniesz, przeskakujesz, Padniesz, wstań - moc budujesz.   
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...