Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

zatrzymać wiatr chmury ptaki

oraz cienie łażące za nami

zatrzymać płacz który rani

także fałszywe uśmiechy 

 

zatrzymać czas  i miłości

wołanie chociaż na chwile

by mięć okazje choć trochę

wszystko to poukładać

 

a potem ponownie  móc to

ożywić i poczuć się w tym

kimś ważnym  nie tylko 

przez  moment

 

o tym wszystkim naprawdę

nie na niby   przez całą noc 

ktoś wytrwale śnił 

 

 

 

 

 

Edytowane przez Waldemar_Talar_Talar (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witaj Bolesławie - niestety ale tak to działa  nie zawsze się udaje.

Miło że czytałeś.

                                                                                                                             Pozd.

Opublikowano

Muszę przyznać, że wizja takiego życia jest ciekawa.. ale rzeczywiście, czy nie byłoby one nudnym? dużo refleksji się kłębi, ale pewnikiem jest na pewno to, ze każdy potrzebuje chwili wytchnienia, by sobie coś ułożyć..miłe dla oka, pozdrawiam:) 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witam -  miło gościć kogoś nowego - dziękuje za czytanie  i owe miłe.

                                                                                                                                                Pozd.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witaj - a szkoda że nie da się -  dziękuje za czytanie.

                                                                                                                                                                   Miłego dnia życzę

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Najprościej uwierzyć w reinkarnację, wtedy taki sen  ma szanse się spełnić i życie można przeżyć raz kolejny :)

A tak serio, zamiast zatrzymywać  i układać lepiej wyciągnąć wnioski z tego co było i przeżyć najlepiej jak można to co nam  jeszcze zostało.

 

Pozdrawiam :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witaj Bożenko  -  i tu się z tobą zgadzam  - wnioski jeszcze raz wnioski  aby czasu starczyło...

Miło że czytasz  - dziękuje bardzo.

                                                                                                                                                                             Udanego ozdobionego uśmiechem popołudnia ci życzę

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Leszczym Jak Ty się fajnie zaplątujesz w słowa, mógłbyś takie teksty umieszczać na kartkach pocztowych, kiedyś takie były, możliwe, że jeszcze są w Empik - ach.  Czasem robisz to tak cudownie bezradnie, jakbyś rozbrajał wszechświat :)
    • @Alicja_Wysocka   gdyby.......   przeszedłem szkolenie ratownicze :)   Alu.   dziękuję :) ale bardzo subtelnie chociaż z emocjami.... dzięki :)       @huzarc   wiesz przecież co to jest takie prawdziwe, męskie podziękowanie.   uścisk dłoni i ......dziękuję !   to ja Tobie tak właśnie dziękuję !   pozdrawiam.    
    • @Roma   a gdzie to poetkę tutaj przywiało ? poszukiwania samej siebie ?   Olu.   to jest hymn do własnej wyobraźni i wrażliwości.   narrator mówi nam o naturze pragnienia i intymności które są tworem wyobraźni a nie tylko ciałem.   siła wewnętrznego przeżycia jest ważniejsza niż akt zewnętrzny.   prawdziwa erotyka rodzi się w głowie.   wystarczy sama mysl, w identyfikacji z wielkimi emocjami sztuki (Stendhal, Fiorentino).     narrator jest zlepkiem kulturowych odniesień ("Stendhal") i pierwotnych pragnień ("Cień").   Pragnie, aby to "Ja" zostało uaktywnione przez kogoś drugiego,chociaż odkrywa ten potencjał w sobie.   przez pisanie !    namiętność i intymność istnieją obok prozy życia (apteka, klatka schodowa).   codzienne spotkania są katalizatorem dla głębokich, choć ukrytych emocji.   miejscem, gdzie pragnienie znajduje swój wyraz i spełnienie, jest świat wewnętrzny.       swoim utworem mówisz nam, że najbardziej erotyczna jest obietnica, intensywność emocji i gra z własnym lękiem albo pragnieniem.   dlatego uciekasz w liryczny monolog.       proza poetycka made in Roma !   zaskakujesz mnie coraz bardziej :)   jesteś Olu świetna !!!!!!!  
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @huzarc Tutaj mnie zatrzymało - tak było, a teraz reklamy są 20- minutowe i to po kilka w jednym programie, można zjeść, wykąpać się, wyjść za mąż i wrócić - nadal reklama. Nadal ble, ble... i wciąż każą prąd oszczędzać, do kogo ta mowa? A czytać dalej Twój wiersz, faktycznie - dokąd ten rejs?  - Aż chce się powiedzieć, - ja wysiadam. Tylko na jaki brzeg?
    • @Berenika97 I Ty mnie namawiasz do wydawania poezji. A potem każdy po przeczytaniu miałby kaca moralnego i ideowego. :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...