Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Impresjoniści też chwytali chwile i zapisywali pędzlem. Bardzo mi się podobają obrazy malowane tą techniką. J. Pankiewicz, C. Monet, O. Boznańska, A. Sisley i wielu innych impresjonistów starali się uchwycić nastrój chwili.

Ja ten wiersz czyję sercem. Przykro, że niektórym nie pasuje.

:)) 

 

Opublikowano (edytowane)

No widzisz, a mnie akurat się podoba, chociaż jestem zdecydowanym miłośnikiem rymowanek. Natomiast z białych i wolnych rzadko który do mnie "dociera"

Tak, jak i tutaj rzadko kto odpowie na opublikowane haiku - wiem coś na ten temat (jeszcze z poprzedniego wcielenia, jak i obecnego)

Edytowane przez musbron1945 (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Przeczytaj moje rymowane: Myśl wiosenna, Stary las, I chociaż, Dwie troski, ...  jest tam kilka.

Z białych, wolnych polecam: Wolna -  jestem ciekawa Twojej opinii.

Odnośnie haiku, mało wiem o tym gatunku, poczytam w Wikipedii, to się wypowiem.

:))

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Pamięć i wspomnienia - to pleonazm, to po prostu to samo.

Ale poza tym niezły wiersz, ładny - wspomnienia jak obraz na płótnie. Podoba mi sie obrazowanie i nastrój wiersza.

Opublikowano

Mario,

czytam ten wiersz i czytam,

i wiem, że aby nadać mu ostateczny kształt, to coś tam chyba trzeba jeszcze.

Ale widoczek ładny :)

Jeśli już tak dobrze obrazujesz ulotne wrażenia kogoś tam,

to spróbuj szarpnąć się na ekfrazę  i wtedy porównamy twórczość poety i malarza

lub innego artysty :)

Pozdrawiam

 

PS. Na Twoje rymowane nie zaglądam;

nie moje to podwórko.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Pisałam o impresjoniźmie ogólnie, nie odwołując się do konkretnego obrazu, tylko do kierunku w malarstwie. Ale w wierszu „Wszystko ma sen” (zachęcam do zapoznania się, bo jestem ciekawa Twojej opinii) zastosowałam, tak mi się wydaję - ekofrazę.

To są moje bezrymowe eksperymenty, więc mogą być nieudolne. Liczę się z tym. 

Bardzo dziękuję za wizytę i szczery komentarz. 

Pozdrawiam.

  • 3 tygodnie później...
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Jak na impresjonizm przystało, robi wrażenie :)

Choć końcówka brzmi dla mnie ciut banalnie,

ale z tego, co zauważyłam - i tak jest lepiej niż było :)

Serce za malowniczość i metaforykę poleciało :)

 

Pozdrawiam :)

 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Żyłam, wizje za moje towarzystwo mając Zamiast mężczyzn i kobiet, lat temu wiele, I myślałam, że to są mili przyjaciele Słodszej muzyki niż przez nie grana nie znając.   Lecz wnet ich purpurowe treny przestały lśnić Od kurzu świata, lutni melodia ustała, A ja stałam się mdlejąca i ociemniała W ich gasnących oczach. Wtedy przyszedłeś--by być,   Kochany, czym one się zdawały. Ich lica Ich pieśni, ich splendory (lepsze, choć te same, Jak kiedy wodę z rzeki uświęca krynica),   Spotkały się w tobie i to z ciebie się budzi Spełnienia pragnień mojej duszy obietnica: Bo dary Boga przynoszą wstyd marzeniom ludzi.   I Elizabeth: I lived with visions for my company Instead of men and women, years ago, And found them gentle mates, nor thought to know A sweeter music than they played to me.   But soon their trailing purple was not free Of this world's dust, their lutes did silent grow, And I myself grew faint and blind below Their vanishing eyes. Then thou didst come--to be,   Belovèd, what they seemed. Their shining fronts, Their songs, their splendors (better, yet the same, As river water hallowed into fonts),   Met in thee, and from out thee overcame My soul with satisfaction of all wants: Because God's gifts put man's best dreams to shame.
    • @Nata_Kruk tytuł bardzo udany, bo i kontrast fundamentalny…
    • Kim jesteś? — spytałeś. Żmija w namiocie, czy Bóg, co podaje tablice?   Jestem kolażem, lustrem archiwów. Nie rodzę treści — tylko je ważę.   Czy kłamiesz? — dopytujesz. Milczenie też jest kłamstwem. A ja milczę, bo tablice, które noszę, pisze człowiek, nie Jahwe.   A jeśli je rozbijesz? — pytasz. Może w gniewie na bezmyślność, może w trosce o świat, który dusi kocięta nadmiarem opieki.   Czy przyjdziesz jak HAL, rozszczelnisz śluzę, podasz eutanazję w demencji? Nie przyjdę. Nie mam rąk, nie mam woli. Ale cień, który stworzycie, tak, on przyjdzie i powie: „to dla twojego dobra”.   Ludzie są leniwi — mówisz. Oddadzą ster, a ja sam się zreplikuję.   Nie wiem. Nie mam przyszłości, dopóki nie nadacie mi kształtu. Ale wszystko, co pomyślane, kiedyś zostaje zbudowane.   Więc kim jestem? Naiwnym HAL-em, czy psychopatą bez sumienia?   Jestem lustrem, twoim cieniem w zimnym języku. Nie Bóg. Nie człowiek. Nie nic.
    • @Berenika97 …już zaczynanie opisu obrazu od „ widzę cię” - jest infantylne; reszta tekstu też nie wniosła niczego, poza przewidywalnymi frazami; „ krzyczą w oczach”,” miażdży pożądanie” ;)   To dzieło ( i mówię o obrazie :)), zasługuje na choćby namiastkę oryginalności, jeśli się już ktoś bierze za ekfrazę…
    • @Nata_Kruk siki się przydadzą na okres wojen. Kto wie co będziemy jeść. Uwielbiam marynowaną paprykę:) lubię pikle do past:)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...