Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

deszcz ustał

ptaki ruszyły

witają tęczy kolory

 

pod lipę słońce zajrzało

nie spieszno mu 

jeszcze zachodzić

 

w takiej chwili

 

wnętrze sreca 

przed każdym otworzę

tylko mi Ciebie brak

mój Boże

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Maks, z lekka haikowy wiersz. Urywane myśli, zamknięte w wersach. Dla mnie ten utwór jest specyficzną klatką. 

No i nawiązanie do wielkich - J. Kochanowski modlitwy - J. Słowacki, 

"Gościu, siądź pod mym liściem,

a odpocznij sobie...." Mówi lipa

 

"...Ale przed  tobą głąb serca otworzę,

   smutno mi, Boże..." J. Słowacki.  Współczesność z przeszłością idą w parze. Ciekawe to. :)) Pozdrawiam Justyna. 

Opublikowano

W piękny  tęczowy dzień stajemy się lepsi otwarci, Potomkowie mistrza z Czarnolasu przesiąknięci romantyzmem wieszczów, czego można jeszcze chcieć? Przychylności Boga i niczego więcej :-) 

Opublikowano

Zgadzam się z Justyną, że te dwie pierwsze części haikowe, ale spięte łańcuchem. A i dodam, że i Słonimski również popełnił "Smutno mi Boże".

Ale jestem bardzo ciekawy jakie obrazy towarzyszą dwóm ostatnim wersom. Bo można odczytać, ze rozmawiasz z Bogiem, albo z jakimś kimś, co skradł MaxMarowe serduszko.

 

Pozdrawiam :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Tak Justynko, poniekąd masz rację. A moje myśli ułożone w sekwencje lipowe są efektem powrotu do polskich wielkich poetów, ponieważ syn przygotowuje się do matury, a ja jestem słuchaczem jego powtórek z literatury. Dziękuję Ci jak zawsze kochana i życzę dużo radości.:))

ps. U nas zima na całego.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...