DNAR

[Czarek Płatak]

DNAR

 

O nic się nie martw kochana, 
postaram się szybko zejść,
można by rzec, że - tak na raz,
zapaść, czy zawał i cześć. 

 

Sala szpitalna nie dla mnie, 
paszoł respirator won! 
Kitę odwalę normalnie, 
no, pośród kartek i strof.

 

I niech to będzie niedziela,
niech będzie ze święta coś w tym,
i słowik za oknem w trelach,
i bzy, i pełnia, i bzy.

 

Takich jak ja śmierć nie męczy, 
wypłynę w te bzy raz, dwa
i będzie monitor świecił, 
i cicho grał J. S. Bach. 

 

 

 

Edytowane 21 Lutego 2018 przez Czarek Płatak (wyświetl historię edycji)

[Maria_M]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Smutne. ...  Ale ładne. Twoje wiersze zawsze są dopracowane, dopieszczone. Na pierwszy rzut oka miałam nie dać Ci serduszka, bo jak o swoje nie chcesz walczyć, no i smutno mi się zrobiło, ale po drugim podejściu, zmieniłam zdanie. Pozdrawiam :))))

[Czarek Płatak]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Za serduszko i za serce dziękuję! Miłego dnia! 

[Krzysica-czarno na białym]

Podoba mi się Bach w rytmie reggae 

I śmierć nie straszna tak gdy słońce na niebie

Odejść na swoich warunkach 

Wyższa półka; )

[Czarek Płatak]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziękuję Marcin. U mnie w głośnikach ostatnio tylko jazz i klasyka. Dobrze mi się wtedy pisze. 

Słusznie zauważyłeś - o to odejście na własnych warunkach się rozchodzi i o to, by bliscy mogli w razie wu iść dalej, bo taki sztucznie utrzymywany przy życiu człowiek ni żyje, ni nie żyje, a bliscy wciąż cierpią. 

[Justyna Adamczewska]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Cześć, Czarku. Cały wiersz poruszający, niby śmieszny, ale nie jest śmieszny. To, co zacytowałam powyżej,  wzrusza mnie,bardzo wzrusza. 

 

Wers, w którym wspomniane sa bzy, to już (moim zdaniem), agonia, lekkie tracenie poczucia bycia tu i teraz. 

Ciekawy wiersz. Justyna. 

[Deonix_]

Piękny wiersz,

niezwykły.

 

Podoba mi się bardzo,

choć mam inne spojrzenie na świat od Peela.

 

Początkowo tytuł odczytałam w trochę innym kontekście,

wybrzmiał mi wtedy mocno sprzeciw Peela wobec medykalizacji śmierci i tworzenia alternatywnej,

antropogenicznej rzeczywistości.

 

Pozdrawiam gorąco.

[Marlett]

Wiersz ironizuje sytuację odejścia, tego co nieuniknione, bez mazgajstwa.

Najważniejsze by nie cierpieć i innym nie zadawać zbyt wiele bólu.

 

PozdrawiaM.

[Bożena Tatara - Paszko]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Zamieniłabym  jedne bzy na łzy.  Łzy nie są takie złe, bywają łzy wzruszenia,  szczęścia, rozpaczy,  łzy ze złości też już widziałam.

Zatem nie raziłyby a pozwoliłyby uniknąć nieuzasadnionego, moim zdaniem,  powtórzenia.

Poza tym lekko napisane o poważnej, jak by nie było sytuacji, dla mnie zbyt lekko.  Przyznam, że ja nie potrafiłabym tak lekceważąco o sprawach jak by nie było ostatecznych.

Nie znaczy to, że wiersz mi się nie podoba, owszem tak.

Zostawiam serducho.

Pozdrawiam.

[Czarek Płatak]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Cześć Justyna! Bardzo dziękuję za przemiłe słowa! Masz rację co do tej agonii. Takie rozpuszczanie się ducha w zapachu, powietrzu. Gorące pozdrowienia! 

[Czarek Płatak]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Bardzo dziękuję Deo! Dokładnie o to mi chodziło - żyj i pozwól umrzeć kiedy czas się wypełni. Miłego popołudnia! 

[Czarek Płatak]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dokładnie. Raz, a dobrze.

Kłaniam się uprzejmie :) 

[Czarek Płatak]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Bardzo dziękuję! 

Łzy mogły by pasować, ale pl bardzo kocha bzy (stąd powtórzenia), odchodzi w noc i ich zapach. Lekko i cicho.

Pozdrowienia!  

 

[Bożena Tatara - Paszko]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Rozumiem :)))

[azk]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Mój Miś bardzo się złości na wiersze w takim stylu.

Jedyne co mogę zarzucić to zbędny przecinek przed pierwszym "i" w ostaniej zwrotce :)))))))))))))))))))

A z Bacha koniecznie Toccata i fuga D-mol. Utwór, który potrafi opowiedzieć wszystko, całe życie każdego z nas. Pozdrawiam. 

[Justyna Adamczewska]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Czarku ja kiedyś napisałam ot taki wiersz:

fale cicho acz ostro mruczą:

 

duchu bezduszny twoja inteligencja

zaprzęgła energię w rydwan koła  lat

stwarzając giganty i karły  a

czerń piekielna i tak zamieni się

w szlachetny byt     

                                                                                   Pozdrawiam, J. 

[Czarek Płatak]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dlaczego Misia złoszczą takie wiersze? 

Ten przecinek chyba zostawię jednak, bo jakoś mi się tam tak myśl dzieli. Co zaś tyczy Toccaty i Fugi D-mol to masz absolutną rację. Pisząc ten kawałek słuchałem akurat pasji wg św. Jana ;] 

Edytowane 21 Lutego 2018 przez Czarek Płatak (wyświetl historię edycji)

[azk]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Wiersz jest oczywiście Twój, a zasady interpunkcji - nas wszystkich. Ale ja się nie zapieram, że ma być na moje. Pozdrawiam z celtycką nutką w uszach :)

[Czarek Płatak]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Wieczne wirowanie i przemiana materii. Z czerni w byt, z bytu w czerń, a ja na łąkę wielką, zieloną ;) 

[Justyna Adamczewska]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Czarku, tak - łąki zielone mi się marzą. A w trawach kwiaty. Sielanka.