Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

początek końcem koniec początkiem

Leszek
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Leszek

Leszek

Opublikowano
Opublikowano

są takie miejsca gdzie najmilsza razem

zrywamy słodkie winogrona

czułych dotyków zaplatanych wrażeń

gdzie ten codzienny zmienia format

staje się częścią złączonej całości

ucieleśnionej słodyczy skroplin

 

nie są potrzebne ni zamki antaby

kiedy uczucie klucz zastępuje

do miejsc tajemnych gdzie na jawie marzyć

można i łączyć nierozłącznie czule

spajać i słowu razem nadawać

sens czerpać siłę z więzi do zmagań

 

kocham Sezamu szczęścia formułą

dniem nocą wiedzie razem w tajemne

miła w bogactwach pieszczot się zanurz

na bezlik wrażeń otwieraj wnętrze

gdy wyciszeniem nasyci się echo

każda następna okaże się pierwszą

5
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach
Maria_M

Maria_M

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

W niektórych miejscach się gubię, nie rozumiem, o co chodzi:

pierwsza zwrotka czwarty wers,

trzecia zwrotka pierwszy wers/ trzeci, czwarty wers- zachęca miłą do kochania samej siebie?

Takie tam moje analizowanie, doszukiwanie się sensu, którego nie muszę rozumieć, to tylko moje subiektywne odczucia.

:)

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach
Leszek

Leszek

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

To dobrze, że tylko: nieco. ;) Od tysięcy lat miłość posługuje się archaicznymi słowami, gestami i zachowaniami, a mimo to nie odbiera jej to piękna i atrakcyjności. Z poezją miłosną jest wg.mnie podobnie, bo trudno byłoby mi zaakceptować technicyzowanie, bądź współczesne wulgaryzowanie języka miłości. 

1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • _M_arianna_
      Wał, psa spław

      Przez _M_arianna_ · Opublikowano

      Oni spławili wał, psino.      
    • Kamil Polowczyk
      Do Narodu

      Przez Kamil Polowczyk · Opublikowano

      @UtratabezStraty Dzięki wielkie za te opinie, rozumiem twój punkt widzenia. Aczkolwiek nie zgadzam się z tym co mówisz, tym wierszem chciałem niejako zmusić czytelnika do zastanowienia się nad sytuacją która panuje na świecie, i początek mojego wiersza "Polaku! Żołnierzu!" jest skierowana właściwie do każdego kto byłby w stanie oddać swoje życie za nasz kraj. Wszelkie przejaskrawienia itd. użyłem po to aby przyciągnęło to czytelnika. Mimo wszystko dziękuje za odzew i przeczytanie :)
    • Kamil Polowczyk
      Do starości

      Przez Kamil Polowczyk · Opublikowano

      Jak kryształki lodu odbijasz to co utracone, Twoja uroda jest osobliwa wśród ludzkości wzbudzasz odrazę i spokój, strach  Fascynujesz mnie, twoja postać mnie ciekawi  Wzbudzasz we mnie skrajne emocje  O starości wzbudzasz we mnie strach, spokój, tęsknotę  Prowadzisz nas za rękę do objęć śmierci  Ale dlaczego? Dlaczego prowadzisz nas przez ten ciemny tunel uśmiechając się do nas, Wszyscy wiedzą gdzie ich prowadzisz, Ale ty utrzymujesz nas w niepewności  Nie mówisz nam dokąd nas prowadzisz, Przez drogę nie wspominasz słowem o śmierci  Dlaczego nie możesz żyć z nami w zgodzie? Czy dostajesz coś od niej za kolejne duszę, które  Osobiście do niej zaprowadzasz? Czy wściekasz się gdy Anioł śmierci zabiera do Edenu młode osoby niedotknięte twoja ręką? Czy wściekasz się gdy młodość przejmuje twoja rolę i to ona zaprowadza swoje duszę przed oblicze Ozyrysa? O starości odpowiedz mi, Odpowiedz na te pytania  Kochana starości...
    • violetta
      Jajecznica

      Przez violetta · Opublikowano

      @Radosław zniknie razem z jajecznicą:)
    • Wędrowiec.1984
      klasyczna czy kwantowa

      Przez Wędrowiec.1984 · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Nie wiem, czy większość, aczkolwiek bardzo popularnym poglądem wśród naukowców jest, wspomniana przeze mnie, gwiazda Plancka.    Oczywiście, że tak. Nie można wydostać się z ośrodka, z którego prędkość ucieczki jest większa od prękości światła, a jak wiadomo, jeśli coś posiada masę, takowej prędkości fizycznie nie jest w stanie osiągnąć. Ludzkość raczej nigdy nie dowie się w praktyce, co znajduje się pod horyzontem zdarzeń. Tutaj niezbędna jest fizyka teoretyczna, aczkowiek fizyka relatywistyczna nie daje pełnej odpowiedzi.   Tak, ale oparte na sprawdzonych w świecie fizyki rozwiązaniach, których poprawności wielokrotnie dowiedziono, ot, chciażby teoria względności. Do tego, by zbadać, co tak naprawdę znajduje się pod horyzontem zdarzeń (konkretnie chodzi o to, czym jest osobliwość), potrzebna jest kwantowa teoria grawitacji, czyli teoria spinająca fizykę relatywistyczną z mechaniką kwantową. Takowej jeszcze nie odkryto, choć istnieją kandydaci, jak chociażby teoria strun. Wszystko, co w praktyce wiadomo na temat czarnych dziur obecnie, pokrywa się z równaniami, które wyprowadzono, nawet jeszcze na poczatku XX wieku. Matematyka jest fundamentem, którego podważyć zwyczajnie nie sposób.    Kwantowej teorii grawitacji pewnie się nie doczekam, a szkoda.  

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...