wołanie

[Anastazja Sokołowska]

owinę cię moimi ramionami jak szalem
różanym zamszowym z płatków bzu
zachłysnę się Tobą powietrzem zaciągnę
jak wolności spragniony więzień codziennego
rytuału społeczeństwa skrępowany bezwolnie
cóż to za wola kiedy możesz ale zaraz potem nie
możesz uświadomiwszy sobie konsekwencje
niewola 
nie wola
wola nie
wołanie
o oddech wśród zgnilizny formy sposobu
owinę cię szalem z bzu wolności z ust

[Luule]

Podoba mi się, najbardziej z Twoich dotychczasowych na portalu. Jedyne co, to w kwestii wspomnianych konsekwencji - nie wiem czy miałaś na myśli coś konkretnego, czy to tak ogólnie - jeśli ogólnie, to akurat uważam, że jakieś zasady, prawo, muszą być i konsekwencje też, w pewnych przypadkach. Pozdrawiam:)

[azk]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Myślę, że w takim wierszu można sobie darować inwersje i czarować czytelnika czym innym.
Co mi jeszcze gmatwa obraz - to niezrozumiała wersyfikacja. Sądzę, ze stosowanie przerzutni, w białym wierszu, jeśli nie są konsekwencją rozległości przekazu. Wygląda mi to tak jak ciasto na stolnicy pokrojone na równiutkie paseczki makaronu.

Wiersz, to nie ściana, żeby miał mieć gładkie brzegi.

A to wszystko utrudnia mi odbiór tego co chcesz nam opowiedzieć.

Pozdrawiam

 

 

[Anastazja Sokołowska]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Rozumiem, co masz na myśli, ale nie uważam, żeby inwersja czy przerzutnia utrudniały odbiór intencji wiersza. Dziękuję za spostrzeżenia i pozdrawiam :)