Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Pamięci moich najbliższych


Rekomendowane odpowiedzi

za mym oknem

za mą twierdzą

burza huczy wiatr szaleje

deszcz barwami słoty sennej

przyodziewa świat w zadumę

 

niebo moje niebo szare

niebo nocy i poranka

wstęgą mokrą cię owiały

łzy - perły mego różańca

 

za mym oknem

wiatr szaleje

za szybami widzę cienie

i ulotne przemijanie

nic nie zrobisz

nie zatrzymasz

tylko mówisz amen amen

 

a za oknem 

za mą twierdzą 

burza huczy wiatr szaleje

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

łzy - perły mego różańca

 

metafora( w koncu wykozystalem to magiczne slowo ktore jest kluczem do otwarcia

ludzkiego umyslu, jak go otworzymy to spotkamy tam swoj byt duchowy i to jest magia)

rokzaniec kojazy mi sie z kolczatka na szyje mojego psa 

(a teraz konstruktywnie- program w komputerze, cos programuje

rozaniec to terz program indoktrynacji. Znajc klucz do swojego ja do tego co jest w tobie duchowe nie obrozea na szyje ktora chcesz zalozyc sobie i calemu swiatu. Jaka twierdza? Kazda istota powinna goscic w swym sercu wszystko co istnieje, a szczegulnie zlo by mu pokazac co to jest milosc.

,,

 ulotne przemijanie

nic nie zrobisz

nie zatrzymasz

tylko mówisz amen amen"

Kto przemija? Co przemija?

zmarsczki, osteoporoza, obiwsle cycki czy falusy?

Najseksowniejszy jest umysl podszyty osobowascia duszy.

 

pozdrawiam

 

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...