Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

PASTORAŁKA

Anna Świętokrzyska
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Anna Świętokrzyska

Anna Świętokrzyska

Opublikowano
Opublikowano

Ode mnie też dla Wszystkich najlepsze życzenia, może nie tak piękne i poetyckie, jak Wasze, ale serdeczne i szczere. Żebyśmy w zalewie reklam i komercji (już od listopada) nie zapomnieli, o co tak na prawdę chodzi w tych Świętach! Serdeczności dla Wszystkich ORGOWICZÓW od Anny.

 

Pierwsza gwiazdka na niebie, pod obrusem siano,

Życzenia dziś składamy od samego rana:

Zdrowia, szczęścia, radości, wzajemnej miłości

I niech mir między ludźmi na zawsze zagości.

Na stole opłatek, choinka się świeci,

Cieszą się dorośli, radują się dzieci.

Karp znad galarety zimnym okiem mruga,

Piękna to opowieść, chociaż niezbyt długa.

Dodatkowy talerz na wędrowca czeka,

Może właśnie dzisiaj przyjdzie ktoś z daleka.

Niech w tę noc cudowną nikt sam już nie siedzi,

Pomyślcie o innych, Szanowni Sąsiedzi.

Pod choinką dary, wszystko, czego chcecie,

Lecz najmilszym podarkiem jest to Boże Dziecię,

Co w ubogiej szopce przyszło na nasz świat,

Żeby zbawić ludzi od wszelkiego zła.

O północy Pasterka, kolędujmy szczerze,

Posłuchajmy, co mówią zwierzęta w oborze.

Wszyscy się radujmy, wpuśćmy Go pod dach,

Wzajem się miłujmy, wyrzeknijmy zła.

Żyjmy mądrze i pięknie, Panowie i Panie,

A Bóg z nami zamieszka i na zawsze zostanie.

 

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

2
Waldemar_Talar_Talar

Waldemar_Talar_Talar

Opublikowano
Opublikowano

Witam i dziękuję życząc tego samego.

                                                                                                                                                                                                                       pozd.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • tie-break
      iluzja

      Przez tie-break · Opublikowano

      wyobrażał sobie człowiek nie wiadomo co gdy jesień szczodrze częstowała miodowymi cukierkami z kradzionego   mówiła - jestem czekam światło czepiało się rąk   myślał - przezimuję w tym przytulnym wierszu   a to tylko kolejny opuszczony dom ostatnie słowo dopala się gdzieś w kącie łagodność nagle obca oblepiła słodkawym zaciekiem strzaskany wykusz   tego oswojenia nikt nie weźmie na siebie   są jednak niekończące się drogi szlaki trasy przez kolejne północe są inne imiona które wejdą w nawyk   wystarczy otrzepać się z liter i obrazów pozwolić aby wiatr nagle   spłoszył     Pusty dom - Tie break/ sierpień 2025  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Amber
      3 wiersze

      Przez Amber · Opublikowano

      @Dekaos Dondi   Spacer w krainie czarów na krzyżówce T trzech wierszy :)
    • Amber
      Piknik nad lewitującą skalą

      Przez Amber · Opublikowano

      @huzarc  Rozkłady codziennych pociągów mają potencjał na spokój i równowagę, ale są bez znaczenia... wobec spotkania z absolutem .
    • Duszy Szept
      Dwie dusze z różnych światów

      Przez Duszy Szept · Opublikowano

      Spotkali się przypadkiem, jak dzień i noc. On z głową w chmurach, z sercem, które czuje wszystko naraz. Nie szukał relacji, tylko połączenia. Takiego, które budzi w środku spokój, a nie tylko daje obecność. Dla niego miłość to nie plan to droga, przez którą uczysz się siebie. Ona z ziemią pod stopami, z sercem, które bije w rytmie rozsądku. Nie szukała magii, tylko równowagi. Dla niej związek to coś, co ma działać jak dobrze zbudowany dom: stabilny, logiczny, przewidywalny. Nie ufała uczuciom, bo wiedziała, że potrafią zwieść. On widział w niej duszę, Ona w nim emocję. On chciał czuć, Ona chciała rozumieć. I choć przez chwilę ich światy się zetknęły jak nocne niebo ocierające się o brzask to oboje czuli, że ten moment nie może trwać wiecznie. Nie dlatego, że czegoś zabrakło. Ale dlatego, że miłość potrzebuje wspólnego języka. A oni mówili różnymi równie pięknymi, ale nieprzetłumaczalnymi. On odszedł z sercem pełnym uczuć, których nie mógł wypowiedzieć. Ona została z myślą, że to wszystko było zbyt skomplikowane. I choć każde poszło w swoją stronę, to w pewien sposób oboje wiedzieli że ta historia była potrzebna. Bo on nauczył się, że nie każda głęboka więź musi trwać wiecznie. A ona że nawet najlogiczniejszy świat potrzebuje czasem odrobiny magii.
    • Poezja to życie
      Mówisz tak

      Przez Poezja to życie · Opublikowano

      Mówisz "tak" Mówisz "nie"   Potem słyszę  Myśli twe    Odbijają się  Tak nagle    Echem od czterech ścian       

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...