Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Zranienia posypane solą

befana_di_campi
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

befana_di_campi

befana_di_campi

Opublikowano
Opublikowano

I. Biało czerwona. Rękawiczka

 

Lodowy potwór zawsze kręgosłup przetrąci

w białej. Glace

 

Spec od frontu mokrych robót

naciągnie. Krwiście czerwoną

 

A biało czerwoną - pajac

kolczykowany. Ten skryto- i  jawnobójca

mojej Ojczyzny  -

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Już nigdy nie ułożę palców

w literę V

 

II. myślenice

 

Piast-paliwoda sam Bolesław Chrobry

przemyśliwa wielce konstruktywnie

jak za dupę złapać i do szmat nakopać

pokojowemu nobliście

który królewskim imieniem ochrzcił

zarazę-insekta. Pluskwę i krwiopijcę?

1
azk

azk

Opublikowano
Opublikowano

NIe rozumiem o czym piszesz.

Jedynie ten fragment udaje mi się oblec w treści.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

A więc tylko odcisk nieco umorusanej kociej łapki zostawiam

Waldemar_Talar_Talar

Waldemar_Talar_Talar

Opublikowano
Opublikowano

Witaj -  w twoim stylu czyli wiersz ciężki  - wszystkiego też nie kumam ale drugą część

chyba rozumiem ale nie chcę wkładać kija do mrowiska.

Więc na tym przestanę. 

                                                                                                                                                                                              Radości z dnia życzę

        

Andrzej_Wojnowski

Andrzej_Wojnowski

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

 Rozczarowujesz mnie.

Przecież to ułożenie palców daje duże możliwości.

Jak zegniesz ten obok kciuka to przekaz może być zupełnie inny.

 

                                                                                                               pozdr.

1

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Wewnętrzny Odgłos
      Manifest Duchowej Rewolucji

      Przez Wewnętrzny Odgłos · Opublikowano

      Ten tekst nie jest tylko wierszem. To głos duszy, która ma dość świata pełnego iluzji, pogoni za pieniądzem, wojen, granic i religijnych kłamstw. To manifest duchowej rewolucji — dla tych, którzy czują, że obecny system nie ma już sensu. Dla tych, którzy wiedzą, że czas się obudzić. Jeśli czujesz podobnie — nie jesteś sam.   MANIFEST DUCHOWEJ REWOLUCJI do tych, którzy czują, że świat zwariował   Nie jesteśmy tu, by się poddać. Nie przyszliśmy na ten świat, by milczeć, gdy kurwy są na piedestale, a świętość duszy zakopana w błocie złota.   Dość. Koniec iluzji. Koniec pogoni za pieniądzem, który nie nakarmi duszy. Koniec władzy, która łamie kręgosłupy i sprzedaje sumienia. Koniec siły, która bije z lęku. Koniec dumy, która przykrywa pustkę. Koniec materializmu, który czyni z człowieka przedmiot.   Koniec wojen. Koniec granic. Koniec narodów, które uczą nienawiści pod flagą pokoju. Państwa? Systemy? To tylko złote klatki. Nie ma “mojego” i “twojego” — jest wspólna ziemia. Planeta — matka, nie towar. Nie kop jej wnętrza, nie truj jej nieba, nie pal jej lasów. To żywa istota. Czuje. Woła.   Słyszysz?   Nie jesteśmy ciałem bez znaczenia. Nie jesteśmy robotami na kredyt. Mamy dusze. Każdy czyn, każda myśl — wraca. Prawo karmy jest starsze niż religie. Reinkarnacja to nie bajka — to przypomnienie. To światło, które prowadzi przez ciemność. To wiedza, która przetrwa wszystko. To droga, która nie kończy się w trumnie.   Religie? Zostały wypaczone. Zamiast łączyć — dzieliły. Zamiast dawać światło — straszyły ogniem. Zamiast prowadzić — ogłupiały. Czas zakończyć spustoszenie świętości.   Nie jesteśmy przeciwko ludziom — jesteśmy przeciwko iluzji, która ich więzi.   Nasza rewolucja nie ma karabinów. Nasza rewolucja nie ma prezydentów. Nasza rewolucja ma serca, które nie chcą już kłamać. Mamy oczy otwarte. Mamy sny, których nie da się sprzedać.   Wzywamy tych, którzy czują, że coś jest nie tak. Tych, którzy widzą przez szkło ekranów prawdziwe twarze kłamstwa.   Dość snu. Dość ciszy. Czas obudzić się i zacząć żyć naprawdę.   Rozwój duchowy. Świadomość. Empatia. Miłość. Planeta jako świętość. Człowiek jako istota światła. Reinkarnacja jako wieczne przypomnienie, że wszystko, co czynisz — czynisz sobie.   To jest nasza droga. To jest początek. Nie jesteś sam.    

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Waldemar_Talar_Talar
      Nie bój się myśleć

      Przez Waldemar_Talar_Talar · Opublikowano

      nie bój  sie  marzeń smutku ani nadziei   nie bój się myśleć że jutro bedzie lepiej   nie  bój  się grzechu oraz nocy i jej cieni   nie  bój  się  siebie jesteś tylko sobą   nie bój sie płakać łzy to uczucie   nie bój się bać tego co nie ma racji   nie bój się świata to on twoim sensem   który wie że to ty jego spełnieniem
    • mariusz ziółkowski
      Postscriptum

      Przez mariusz ziółkowski · Opublikowano

      Całość mi się bardzo podoba, choć czytam bez przymiotnika w przedostatnim wersie, bo jest wystarczająco poetycko.  Pozdrawiam.
    • aniat.
      Nowa sukienka

      Przez aniat. · Opublikowano

      @Claire Dziękuję za tak sympatyczną, budującą recenzję. Miłego dnia.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Mitylene
      Postscriptum

      Przez Mitylene · Opublikowano

      @Claire dzięki za refleksję. Rzeczywiście te dwie  strofy " oddzielone wersem " spadam" mogłyby być odrębnymi miniaturami:)

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...