Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Kolumny złuszczone z trudem podtrzymują 

dach wklęśnięty niegdyś dwuspadowy i drzwi 

skrzypią upiornie. Klamka od niechcenia do ręki 

się wsuwa a z otwartym oknem można wyjść 

 

na spacer. W przodków gnieździe pawiment 

ze skruszonym stopniem pokornie do piwnic 

się czołga. Meble korniki zjadły skonsumowały 

kilimy mole myszy papiery gryzą i coś jeszcze

 

gada na strychu. Za to pan artysta z nieustannym 

zapałem zegary słoneczne tworzy pisząc przy okazji  

ikony. Bo choć niby-demiurg sam w Boga nie wierzy 

 

to składa na dodatek całkiem zgrabne wiersze    

do swej uwielbianej lecz niemłodej donny - 

niemożliwie brudnej i śmierdzącej baby

Edytowane przez befana_di_campi (wyświetl historię edycji)
Opublikowano (edytowane)

Śmierdzącą babę o czystej duszy i charakterze da się jednak umyć, podobnie jest z pijakiem, który jutro wytrzeźwieje. Odwrotnie już nic nie da się zrobić. Nawet boże nie pomoże.

                                                                                                       jan_ko

Edytowane przez jan_komułzykant (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Wiersz o niemocy choć jeszcze dość mocnej. Skoro ikony tworzone są i te zegary słoneczne - odliczają czas końca zapału, tak myślę. 

A jakże ceni swą "niemłodą donnę" ? Boi się samotności, utraty weny co będzie robił? Eh, befano. 

 

"Meble korniki zjadły skonsumowały 

kilimy mole myszy papiery gryzą i coś jeszcze" no sumienie

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

"Objaw zawiści?" Dobre  ! Znam doskonale historię tego romansu oraz bohaterów tego związku, ponieważ nigdy nie piszę "z czapy" ;)

To bardzo nieciekawe towarzystwo :\  Zwłaszcza pod względem etycznym. Brudna baba - naciągaczka na pożyczki; artysta z kolei - jej utrzymanek, bo go z zabytkowej rudery przegnała ślubna. Kiedy zakochanej parze zaczyna brakować kasy, wtedy on - artysta - neopoganin, agnostyk, ateista [zależnie od humoru] udaje się na dworzec kolejowy i tam udaje żebraka, głośno odmawiając różaniec. Sama to widziałam, za to pan hrabia [autentyczny] i wielce utalentowany twórca osobliwie nie widział mnie :-D    

Edytowane przez befana_di_campi (wyświetl historię edycji)
Opublikowano (edytowane)

Mówiąc szczerze, nie za bardzo pointa do mnie przemawia, mimo wszystko.

Brudna niemożliwie śmierdząca baba, nie może być muzą dla artysty.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Zastanawiam się czy Demiurg nie powinien być wielką literą, jeżeli chodzi o Boga - uzurpatora, chyba że chodzi  o personifikację ludzkiej natury :)

Pozdr

Edytowane przez Annie_M (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

OK, może nie złości ale przyjrzyj się utworowi. Staranny opis rozpadającego się niegdyś świetnego dziedzictwa, Dość staranny opis męskiego bohatera i jeden suchy wers w którym ONA jest "babą" co jest nacechowane negatywnie, że jest brudna i śmierdząca , co przecież można w godzinę naprawić, i nic więcej o niej. Całość owszem ma sens, tak a zmiana nastroju na koniec, ale sugeruje jakiś uraz, jakieś bardziej negatywne uczucia do "baby a tylko żal do "artysty".

 

Pozdrawiam

 

Bogusław

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Proszę, przygotuj balię z ciepłą wodą oraz rozpuszczoną w niej łyżką kaustycznej sody, i szoruj babę ryżową szcotką, która wcale, ale to wcale nie chce dbać o swoją higienę.

Znowu smędzisz z nadmiaru wolnego czasu. Zaś moje odniesienia do baby są takie, że ja nie znoszę smrodliwego brudu. I to sama tej pani wygarnęłam. Gusta artysty mnie nie obchodzą, zresztą ja brudna oraz śmierdząca - jak na razie - do tej pory nie chodzę...

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Odczytuję cytowany utwór tak:

 

Kobieta śmierdzi i nic ją to nie obchodzi i mimo uwag nie zamierza się zmieniać.

 

Co do utworu otwierającego wątek. Napisałem że jest ciekawy, dobrze buduje nastrój i opsuje artystę a końcówka wywołuje u mnie wrażenie że ów artysta nie jest autorce objęty,  a "baba" budzi "złe uczucia".

Opublikowano

"...ów artysta nie jest autorce objęty,  a "baba" budzi "złe uczucia"."

To źle czytasz: artysta jak najzupełniej obojętny i byłby nim nadal, gdyby nie buchający od jego donny-konkubiny  - odór.

I daj mi już z tym wreszcie laicki spokój, bo mnie dusi :]

Wiersz popełniłam w desperacji trzymania się za nos, by już teraz z niego [wiersza] się śmiać ;)

 

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Może, dopiero może. Chociażby taka Dulcynea z wielbiącym ją Don Kichotem :p

Ten "Artysta" akurat jest demiurgiem przez małe "d" ;-)

Opublikowano (edytowane)

Befano - czytam Twój sonet, bo zachowałaś układ wersów w 4,4,3,3, zabrakło mi tu rymów abba, abba,  cdc, dcd.

W zasadzie wiersz jest ciekawy ale mam wrażenie  że za dużo w nim napastliwości a sonet (moim zdaniem)  to coś pięknego, wyjątkowego  i taki powinien (moim zdaniem)  pozostać.

Jak już chciałaś  opisać degrengoladę w tak ostrych słowach  to moim zdaniem lepsza byłaby inna forma - felieton?

 

Lajkowałam i cofałam głęboko zastanawiając się, czy rzeczywiście można go w ten sposób wyróżnić.  Mimo bardzo plastycznego ujęcia tematu jestem na nie.

 

Może następnym razem :)

Pozdrawiam :)

Edytowane przez Bożena Tatara - Paszko (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

No i dobrze, że na "nie". Gdyż lajki nie są mi do niczego potrzebne :)

 

Natomiast w kwestii wiersza? Piszę tak jak piszę, w swoim stylu czy nawet zapamiętaniu. Wiersz ułożyłam w formę sonetu, który wcale nie musi być tym sonetem. Podobnie jak tak modne obecnie haiku, w garmażerii natomiast - pizza ;)

 

Nie gniewaj się, Bożeniu, ja jednak Twoje naddrobiazgowe komentarze odbieram jako niemożliwie drętwe. Wszystkie - bez wyjątku - omówienia, nie tylko pod moimi tekstami. Brakuje Ci bowiem interpretacyjno-poetyckiej fantazji, która jest duszą  wszelkiej literackiej krytyki.

 

Przyjaźnie :)

Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Nie wiem czy czegoś mi brak, a nawet jeśli czegoś mi brakuje to Ty Befano nie masz o tym bladego pojęcia.

 

Uważam, że komentarze powinny być rzeczowe , sensowne, merytoryczne jeśli mają być komentarzami, a jeśli to tylko zaznaczeniem swojej obecności to hulaj dusza  - jeśli taka jest Twoja wola.

Nie zawsze jest to jednak wskazane, czasem prowadzi do niepotrzebnych spięć ,bo jak stare przysłowie mówi - "z żartami jak z solą... przesolisz zabolą".

A ja wolę niedosalanie , wysoko ciśnieniowcem jestem i nikomu ciśnienia podnosić  także nie zamierzam.

 

O ile szanuję własne zdanie autorów o  zamieszczanych wierszach i próbę obrony własnych przekonań wyrażonych tekstem to tyle zupełnie nie rozumiem Twoich ataków ad personam na niemal każdego komentującego, który nie zachwycił się Twoimi tekstami.

Uczciwie przyznam, przeczytałam większość z zamieszczonych przez Ciebie utworów ale tylko jeden tak na prawdę podobał mi się.

Ten tutaj jest rozemocjonowany co prawda i bardzo malowniczy ale to moim  zdaniem złe emocje i po przeczytaniu go czuję niesmak - to tyle drętwej gadaniny ;)

 

Pozdrawiam ciepło - mimo wszystko :)

 

 

 

Edytowane przez Bożena Tatara - Paszko (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Jasnowidząca jestem ;-) Dlatego nie znoszę, tak nie znoszę, kiedy nadintepretowuje mnie się tam, gdzie interpretacja jest zbyteczna i jeszcze się za mnie nadprogramowo myśli ;-)

Nie potrzebuję entuzjazmu, bo głaskanie kota na śmierć nie w moim duchu. Mam jednak swój na tyle opracowany i wypracowany warsztat, że dalszych dlań rad nie potrzebuję. Jak już nie raz i nie dwa podkreślałam: to, tamto lub wszystko podobać się nie musi, ale nieuszanowanie stanowiska autora tekstu, to swoistego rodzaju komentatorskie natręctwo, o czym Ci delikatnie nadmieniłam przy którymś z Justysiowych wierszy :)

Opublikowano (edytowane)

A ja dałem serduszko, a dlaczego?

 

Jeżeli ten wiersz rzeczywiście nie ma (co - przyznaję - z trudem przychodzi mi przyjąć do wiadomości) sporego ładunku osobistych emocji, to muszę wyrazić duże uznanie za umiejętność stworzenia takiego właśnie klimatu Twojego wiersza, Befano.

 

Aha, a na serduszko klikam nie dlatego, że komuś na tym zależy (albo nie ), ale aby wyrazić swoje uznanie lub fakt, że coś mi się spodobało.

 

Pozdrawiam :)

AD

 

 

Edytowane przez JADer (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Proszę, oto następne serduszko :)))

 

Nie, nie ma tu żadnego - wobec artysty - ładunku osobistych emocji, oprócz - wobec jego baby - wirtualnego trzymania się za nos.

"Baba" w naszych stronach oznacza po prostu kobietę, bez jakichkolwiek negatywnych emocji. Zwykły regionalizm, i tyle.

:)))

 

 

Opublikowano

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Mylisz się w zeznaniach ;)

 

No dobrze, nie wiem czy wiesz, że do dobrego tonu należy - na tym forum - by publikujący swoje wiersze komentował innych współpiszących. 

Taka pasywna obecność nakierowana tylko na siebie nie jest dobrze widziana.

Niestety jeszcze gorzej w -  mojej opinii -  ma się rzecz jeśli ktoś jest przekonany o wartości swoich utworów i nie przyjmuje do wiadomości że komuś to może się nie podobać ba... kogoś może obrażać. A w odwecie nie zostawia suchej nitki na autorach, którzy śmieli  nie docenić twórczości.

 

Zastanawiam się tylko po co tutaj wróciłaś ? W imię zasady - "nieważne jak mówią, dobrze czy źle byle dużymi literami" ?

 

Takie potyczki nie służą niczemu ani nikomu, no chyba, że ktoś zamierza rozłożyć to  forum :))))

 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Tak czytam sobie i się zastanawiam gdzie właściwie jest problem poruszany w cytowanym utworze.

Z jednej strony Autorka sugeruje że jest jasnowidzącą i w związku z tym nie znosi interpretacji gdy ta jest wg niej niepotrzebna.

Tylko podświadomie oczekuje od czytelnika by tez był jasnowidzący, bo skąd ma wiedzieć że coś nie ma być interpretowane?

Z drugiej strony Autorka zaznacza (sorry ja nie jestem jasnowidzem) że ma warsztat dopracowany i żadnych rad nie potrzebuje.

A czy ktoś twierdził że ma niedopracowany? Czy przy dopracowany warsztacie nikt błędów nie robi same idealne dzieła spod jego ręki wychodzą?

I znów z "trzeciej strony" autorka twierdz że nie potrzebuje pochwał ani rad, a krytyki sobie nie życzy. To Mateusz wskazał co zrobić by nikt nie chwalił, nie ganił i nie oceniał. Ale w takim wypadku czy wypada komentować innych?

Wiersz jaki jest każdy widzi. Aż bije od niego wstręt do "baby", co przypomniano mi przedwojenny głupi dowcip w którym zmienię imię bohatera:

Pani napisała w w "dzienniczku uwag" (kiedyś coś takiego było)

 

-Wicek śmierdzi trzeba go wykąpać.

 

- Wicek fijołek, nie trzeba go wąchać - odpisała mama.

 

Wybacz, trzeba chyba być jasnowidzem by wiedzieć że nie ma ładunku emocji w zakończeniu wiersza.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Bożeniu, ja nigdzie nie wróciłam, bo ja tu nigdy wcześniej nie byłam!!!

I w przeciwieństwie do Ciebie komentuję jedynie te wiersze, które mnie w jakiś sposób zatrzymują, Ty - na wzór byłego pana-użytkownika z "poezji-polskiej" - maglujesz wszystkie, do ich najcieńszego i najostatniejszego włókienka. Wręcz do ostatniego wydechu oraz godzinę dłużej, co spostrzegłam na przykładzie Justyny.

:) 

Zacznę Cię, jęczybuło, ignorować. Uczepił się słowa "baba" i nie popuści... :\ Jak bulterier czyjegoś pośladka.

Nie rozumiesz, Człowieku, że to mój wierszopisany pamiętnik? A jak pamiętnik, to i jego autorka ma prawo być dla niektórych niesympatyczna, głupia, zarozumiała etc.?

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Być może tak jest, ale  odniosłam wrażenie, że już wcześniej spotkałaś tutaj piszących. Nie pomyślałam o innych portalach, może dlatego, że sama  publikuję tylko tutaj, jeśli nie liczyć mojej strony internetowej.

Befano  ja też zatrzymuję się przy wierszach, które mnie zainteresują. Jedne dlatego, że są dobrze napisane, cieszy mnie  czytanie takich wierszy, wiec dlaczego nie dać temu wyrazu - tym bardziej, że taka jest idea tego forum.

Inne zatrzymują bo coś w nich jest a gołym okiem widać, że wystarczy podpowiedź i  może być coś więcej, jeszcze inne bo są zbyt hermetyczne i by je dobrze zrozumieć należy "maglować do ostatniego włókienka" bo niby dlaczego nie ?  Tu jest na to miejsce.

Są też teksty grafomańskie, więc dlaczego się przy nich nie zatrzymać? Być  może ich autor tego nie dostrzega, być może ja dostrzegam w nich jakiś potencjał i warto spróbować pomóc ich autorom.  A być może nigdy nie powinien pisać? Nie każdy może być matematykiem,  nie każdy może być fizykiem, lekarzem, prawnikiem etc... skąd przekonanie że każdy może być poetą ?

 

Kontynuowanie tego dialogu jest bezsensowne, nie trafiają do Ciebie moje argumenty a ja nie zamierzam się wdawać w jałowe polemiki.

Powodzenia Ci życzę!

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Konrad Koper @Leszczym @Konrad Koper   No cóż, bracia, jeszcze jest rozwinęcie:   >>> A odpoczynek to jego świt.   Więc, gdy słońce zachodzi, miej na uwadze, że gdy w połowie jest na linii ziemi - ciemność spowija je poniżej pasa, a wzwyż oświetla Twój umysł, byś mógł mówić swobodnie, bez słów, w bezruchu.. by słyszeli Cię wszyscy i wszyscy kolców swego bólu się pozbyli,  wśród Twojego okrzesania bowiem moja jasność da Ci nowe życie, a w nim nowy uśmiech, nowe myśli, nowy dom i nowe wyzwania.   Byś powstając z kolan nocy, miłości podziwiającej we snach miał ducha by iść i ciało by oddychać - w nich twórczość ziści się, niczym nowy byt w trwałej logice kroków człowieka, we światach takich, jakie sobie tylko wyobrażasz. <<<
    • Czerwiec mija: zostało go już mniej, niż więcej. Jeszcze trzynaście dni, nie licząc dzisiejszego. I pięć dni Lipca, bo zobaczę ją w tę Sobotę dopiero wieczorem. Razem osiemnaście odcinków czasu, umownie nazywanych dniami.     Wiem: ona też patrzy w kalendarz, też odlicza. I myśli. Wróci? Nie wróci? Prawda, że do tej pory zawsze dotrzymywał słowa i gdy umawiał się, przyjeżdżał. I zawsze z kwiatami. Ale między nami zmieniło się wiele, ba! wszystko - odkąd zaproponowałem, żeby z mną wyjechała. Odpowiedziała, że nie może, podając szczerze prawdziwy powód. Odpowiedziała, jakby już wcześniej wszystko było między nami jasne, oczywiste i wiadome. Jak gdyby propozycja ta była całkowicie naturalna. Bo przecież było - i była. Bo czy mężczyzna umawia się ot tak, przychodzi ot tak, przynosi kwiaty i prezenty ot tak? Czy ot tak spędza długie godziny na rozmowach? A czy kobieta, która nie chce umawiać się, umawia się? Czy kobieta, która nie chce z danym mężczyzną spędzać czasu, czeka nań i rozmawia godzinami? Odpowiedź jest jedna - jej nazwanie jest apotrzebne. Zbędne. Jak wypowiedziane szybko stwierdzenie, że domyślała się niczego. Chociaż prawda: propozycji wspólnego wyjazdu mogła się nie domyślić. Ale "nie mogę" zasadniczo różni się od "nie chcę". Tak samo jak szczerość od jej zaprzeczenia.     Myśli. Przyjadę czy nie? Dotrzymam słowa czy nie? Zmodyfikuję swój pomysł ze względu na okoliczność, że Marta nie może na stałe opuścić Polski, a przynajmniej, że nie może uczynić tego na razie? Zastanawia się: Andrxej, jak bardzo jesteś słowny? Na ile twoje pomysły i czyny podążą za deklaracją? Na ile pokażesz mi, że mogę śmiało postawić istotny krok na ścieżce zaufania? Nawet, jeśli miałabym postawić go z pewną obawą?     Myśli. Robi to, co do niej należy, wypełnia codzienność urzeczywistnianiem obowiązków zawodowych i rodzinno-domowych: pracą, pomocą mamie, spacerami z psem - i myśli. Czeka.     Zrobiłem tak, że Marcie zaczęło na mnie zależeć? Tak. Z pełną świadomością, czego chcę i do czego zmierzam. Ale po odpowiednio długiej obserwacji. Po odpowiednio długim, spędzonym razem czasie. Po rozmowach, które pozwoliły mi dowiedzieć się o niej wiele. Podczas których otwierała się i sama oczekiwała zaufania. Po rozważeniu wreszcie, wystarczająco czasochłonnym i należycie dogłębnym. Wręcz kalkulacji. Mam swoje lata, czytaj: swoje doświadczenia. Mam też dosyć rozczarowań.    Podjąłem decyzję. Poczyniłem kroki dostatecznie zdecydowane, dostatecznie daleko idące, aby mogła być mnie pewna - i to nie tylko na początek. Ale z ujawnieniem zaczekam do spotkania. Do rozmowy. Bo ja też chcę móc być jej pewien. Dość mam kobiet, które nie wiedzą, czego chcą. Kobiet nie szanujących mężczyzn, bawiących się ich uwagą i uczuciami. Podstępnych, mówiących kłamstwa prosto w oczy.     Czekam na kolejny czas z Martą. Na rozmowę w terminie, ustalonym podczas ostatniego spotkania. Krótko przed naszym rozstaniem o poranku po przerozmawianej nocy, tuż przed szóstą rano w tamten Poniedziałek.. mniejsza o datę.    Czekam, by wrócić z Chin. Dotykając kraju, tchnacego przeszłością, kulturą i tożsamością. Dumnego z tego, co było i z tego, co będzie. Dobrze, że Chińczycy mówią po angielsku.    Czekam, aby znaleźć się przy Marcie. I oczywiście na jej reakcję, gdy...     Uspokajam i wyciszam myśli, odliczając dni.    Lipiec się zbliża...        Phuket, 17. Czerwca 2025 
    • @Marek.zak1    Nie bądźcie tchórzami, bawcie się z dziwkami, mają kaprysy chwilami i myślą, że są lepszymi oszustami.   Kiedy dziwkę bierzesz do łóżka niech nie zabrzmi żadna pogróżka. Kiedy przychodzi jej zapłacić mógłbyś ją nawet zwyczajnie stracić.   @iwonaroma Dlatego dobrze, że masz mydło.
    • Milczący, bezduszny kamień... Ogromu ludzkiego cierpienia nie opowie, Ani rozdzierającym serce krzykiem, Ani cichuteńkim szeptem,   Nie powie o tamtych straszliwych obrazach, Gdy w wszechobecnym morzu okrucieństwa, Z przerażenia w gardle więzły słowa, W sercach z wolna gasła nadzieja…   Gdy dwusilnikowe bombowce, Na miasta niegdyś gwarne i ludne, Zrzucały tysiącami bomby zapalające, Przyoblekając je zaraz pożarów płaszczem,   Gdy uciekających cywilów kolumny, Tak bezradnych i przerażonych, Przezywały serie karabinów maszynowych, Zamontowanych pod myśliwców skrzydłami…   Milczący, bezduszny kamień... Nie jest godnym upamiętnieniem, Krwi w obronie Ojczyzny przelanej, Tysięcy Polaków zakatowanych na śmierć…   Tych co za drutami obozów koncentracyjnych, Z głodu i zimna pomarli tysiącami, Tych co na niezliczonych szlakach partyzanckich, Polegli w młodości od wrogiej kuli.   Tych co na barykadach powstańczej Warszawy, Dzielili się kawałkiem chleba ostatnim, Nim nurkujących sztukasów eskadry, Na proch marzenia ich niezliczone starły.   Tych co w masowych egzekucjach, Nim rozstrzelania padła komenda, Przerażeni pośpiesznie czynili znak krzyża, W ostatniej życia chwili westchnąwszy do Boga…   Milczący, bezduszny kamień... Nie zrozumie czym był płacz matek, Czym było serce strachem przeszyte, Nie pojmie tamtych kobiecych łez…   Gdy płaczące maleńkie dzieci, Z wszelkich ludzkich uczuć wyprani Okrutni ss-mani odrywali od piersi, By ich matki dotkliwie pobić.   Gdy nastoletnie siostry i córki, Przy pełniach księżyca wypłakując oczy, Zanosiły nocami do Boga modlitwy, Błagając o powrót swych ojców i braci.   Gdy siwowłose pomarszczone matki, Widząc swych nastoletnich synów mogiły, Oznaczone niewielkim krzyżem brzozowym, W bólu i łzach zrozpaczone tonęły…   Milczący, bezduszny kamień... Głuchy pozostanie na szepty anielskie, Mówiące o niezłomnych Polaków ofierze, Poniesionej na każdym wielkiej wojny froncie…   Głaz ogromny lecz zimny Przenigdy do ludzkich duszy nie przemówi, By opowiedzieć o setkach bitew partyzanckich, O tysiącach partyzantów poległych.   Głaz toporny, nieociosany, Nie przemówi do milionów wyobraźni, W tym zabieganym świecie szalonym, Sumień tysięcy ludzi nie poruszy.   Jak zatem dowie się świat, O niezłomności polskiego ducha, Jak pojmie dzisiejszej młodzieży kwiat, Czym była Chwała polskiego oręża???...      
    • Rosjanie*             zwiększą liczbę ataków na Polskę, a sabotaż i dywersja - są już od dawna - to już nie ostrzeżenia tak zwanych ekspertów, tylko: jednego z czołowych polskich polityków z kierownictwa Ministerstwa Obrony Narodowej - czyżby zatem czekały nas kolejne pożary? Tak i nie tylko i brutalny plan Rosji wobec Polski ujawnia major Robert Cheda - były analityk Agencji Wywiadu.**             Główny atak Rosji pójdzie na Polskę - Rosjanie już działają i powstanie nowa siła polityczna.***             Coraz częściej jesteśmy informowani o podejrzanych pożarach, eksplozjach i zatruciach - rzek i za tymi akcjami stoi nie kto inny - jak rosyjskie służby specjalne - tak było w przypadku pożaru warszawskiej hali targowej przy ulicy Marywilskiej - czego efektem zostało - wycofanie - zgody na działanie rosyjskiego konsulatu w Krakowie.****           I na tym koniec: nie będę wyręczał w pracy analitycznej oficerów z Agencji Wywiadu, Mossadu, Centralnej Agencji Wywiadowczej i MI6.*****   Źródło: Gazeta Prawna    *zrobiłem drobną edycję - treść bez zmian    **tak działa rosyjska Służba Wywiadu Zagranicznego - SWR, natomiast: polska Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego - ABW - nic nie może zrobić, otóż to: rosyjski wywiad działa zgodnie z polskim prawem i nie prowadzi jakichkolwiek akcji terrorystycznych - nie zabija ludności cywilnej    ***to prorosyjska Korona Konfederacji Polskiej i ma prawo działać na terenie Polski - pozwala na to ustawa zasadnicza - Konstytucja Trzeciej Rzeczypospolitej Polskiej, dodam: Prawo i Sprawiedliwość jest partią proamerykańską, a Platforma Obywatelska - proniemiecką i po upadku międzynarodowej globalizacji dojdzie do zderzenia dwóch idei - antyeuropejskiej (antyunijnej) i proeuropejskiej (prounijnej) - taka jest kolej - geopolityczna    ****w tym wypadku to była akcja Służby Bezpieczeństwa Ukrainy pod przykrywką ukraińskich uchodźców, de facto: nazistów z OUN-UPA - jak zwykle - winę zrzucono na Rosjan i to samo zrobili Izraelczycy, Niemcy i Amerykanie - mord na żydach w Jedwabnem zrzucono na Polaków - taka jest bolesna i okrutna - prawda    *****każdy zainteresowany może bez problemu znaleźć pełną wersję, jednak: nie mam już siły czytać narracji anglosaskiej - ostrzeżeń, gróźb i zastraszeń - dezinformacji    Pułkownik Tajnego Ruchu Oporu: Łukasz Wiesław Jan Jasiński Herbu Topór 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...