Nostalgia IV ver. 3
-
Ostatnio w Warsztacie
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 36 odpowiedzi
- 651 wyświetleń
-
- 31 odpowiedzi
- 669 wyświetleń
-
- 30 odpowiedzi
- 526 wyświetleń
-
- 28 odpowiedzi
- 437 wyświetleń
-
- 27 odpowiedzi
- 464 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
Przez Maksymilian Bron · Opublikowano
Kim jesteś dla mnie, że pląsałbym na gzymsie, mierząc się z tajfunem na żywo w telewizji? Że przebiegłbym przeręblę z opaską na oczach, trując źle życzące krewnych języki? Kim jesteś dla mnie, że powtórnie nie wiem, czy dziękować Stwórcy, czy rzucić mu wyzwanie i kim będziesz, kiedy zeskoczę z tego gzymsu, a Ty w tym czasie będziesz sama przy ekranie? Jesteś mą Nefretete unoszącą się na monsunie, co mi zabiera ciepłe kafle i sen Jesteś ostatnim pociągiem jadącym w ciemną noc udającą dzień Finalnym sprawdzianem, kontrolą życia, Marą, Afrodytą, co zamieszkała mnie, światłością przenikającą grafen, sztywne serce, odpowiedzią przed snem na pytanie po śnie Kiedy pojawiasz się, mnie już nie ma i jesteś tylko Ty Zbliżasz się do mnie, powtarzając me myśli Nareszcie jesteśmy My. -
Przez Ewelina · Opublikowano
@Berenika97 zawsze jest wybór a mimo to czekamy, że ktoś podejmie decyzję za nas...bo sami nie potrafimy się na to zdobyć... Tak bywa. PozdrawiamZaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
-
Przez viola arvensis · Opublikowano
@Leszczym zacytuję fragment piosenki, który lubię i który mi teraz przyszedł do głowy: "Lubię tak jak Ty, lubię tak jak Ty Lubię tak jak Ty być tu i tam I nie wierzę w nic i nie wierzę w nic I nie wierzę w nic co mówią nam ...." S.Grzeszczak -
-
Przez MIROSŁAW C. · Opublikowano
sny z kenkartą obejmują brzegi rzeki niskie i lepkie nie spałam w mieście chciałam z życiem konie kraść w wysokiej trawie plotłam koszyki ze spalonych mostów na wskroś przesiąknięta szarymi obłokami które zaczynają się mienić i fluoryzować rozmytą prawdą wiry płomienne po wilkach Boga nie mają w poważaniu przez miedze polne na tej drodze donikąd tam gdzie cicho mruczą rzeczne kamienie świat na wykroku w lustrze mętnej wody osłania swoją nagość zaciera ślady do baranków bożych niepokalanych bez zmazy nie było innej perspektywy kiedy echo o długiej zwłoce wypłoszy z grobów rój skrzydlaty lotnych duchów na koniuszku różdżki łatwiej się zgubić niż odnaleźć
-
-
Najczęściej komentowane
-
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się