Krok ku przyjazni

[marzena maria]

Umieram-placze
Nie zwracaja na mnie uwagi
Moze kosci lgna me w grobie
A swiat nie zaplacze

Bylam jedyna
Potega i czynem

Drzwi nie staly otworem
Nie bylo przyjaciol i gosci

Moje imie
Takie nic!

Wielkosc dla ktorej umieram
Okradla mnie z madrosci

Biegne-goniac
Wzrok bladzi nad ksiegami
Ja-skarbiec nauk posiadlam
Nauk-o czlowieku

Madrosc-tak to imie
Wielkie nic!

I dla niej umieram
Bom straznikiem wiary


W duszy w sercu
W prostej cnocie
Zostawilam swe ofiary
Poboznosc w takim czlowieku

Swietosci w wierze i w imieniu
Swiete nic!

Ja umieram i dla niej
To tylko igraszki moj Stworco
Krotki wiek

Co przyniesie dla swej slugi?
Nagroda za wiernosc
Odnalazlam droge

Kochanek kochanka
Slodycz zatruta
Gina przyjaciele

Glupota
Reka woklo reki
Moje skargi moje jeki
Pozegnalam swiat
Zamknelam ciezkie powieki

[Włodzimierz Nabkowski]

pompatyczno-pretensjonalna nijakość.
polecam pójść w trochę innym kierunku.
pozdrawiam

[Amras_Elensar]

Błędy... Te Ą i Ę czasem sie przydają.
Wiersz okazał sie niewypałem. Rzeczywiscie.. trzab spróbowac podejsc do tematy w inny sposób, wymyslne metafdory, porównania, ironie.. .

Pozdrawiam

[Luthien_Alcarin]

za dużo patosu.. proponuje pisac innaczej

Pozdrawiam
Agata