Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

 

 

 

"Kup pan lustro, bardzo proszę"

-szept dociera do mnie cichy.

Kup pan, oddam je za grosze,

handlarz , panie , ze mnie lichy.

 

Lustro czarem naznaczone,

co niezwykłą cechę ma,

gdy na druga spojrzysz stronę,

ujrzysz, co ci w duszy gra.

 

Cóż,  kupiłem, zapomniałem,

aż tu raz, pewnego dnia,

lustro w rękach obracałem,

nagle patrzę, cóż to –„ ja”?

 

Oczy jakieś odmłodzone

intelektu skrzą się głębią,

ja” zwrócony w moją stronę

pręży tors, I am a Champion!

 

Nie, nie wierzę, niemożliwe

To w mej duszy jest tak pięknie?

Lustro iście urokliwe,

Lecz co będzie, jeśli pęknie?

 

No i stało się najgorsze,

Lustro trach I czar już znika,

a ja odtąd do dziś noszę

krzywą gębę satyryka. :(

 

 

 

Edytowane przez JADer (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Oświadczam uroczyście, że ostatni wers to czysta "licentia poetica" i wizualnie nie ma nic wspólnego z rzeczywistym wyglądem pl-a.

Pozdrawiam :)

AD

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...