Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

TERAPIA LASEM.

Anna Świętokrzyska
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Anna Świętokrzyska

Anna Świętokrzyska

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

  • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


    Anna Świętokrzyska
  • Użytkownicy
  •  37
  • 135 post
Ech,
usnąć na poduchach zielonego mchu
śnić sny
szumiące  pachnące  perliste
na przebudzenie
zimna kropla rosy na serce strwożone 
i  głowa w sieci pajęczej

gałązki w  bliznach po opadłych liściach
w duszy  blizny chybionych nadziei.
Edytowane przez Anna Świętokrzyska (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach
Anna Świętokrzyska

Anna Świętokrzyska

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

 

TERAPIA LASEM.

 

Ech,

usnąć

na poduchach zielonego mchu

śnić sny

szumiąco- pachnąco- perliste

 

na przebudzenie

zimna kropla rosy

na serce strwożone

i głowa w sieci pajęczej.

………………………………………………………….

gałązki

w bliznach po opadłych liściach

dusza

w bliznach chybionych nadziei.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach
Waldemar_Talar_Talar

Waldemar_Talar_Talar

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witaj Anno - przekonał mnie  - poetycki bardzo takie wiersze  lubię.

                                                                                                                        Miłego ci życzę

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Duch7millenium
      Rytuał

      Przez Duch7millenium · Opublikowano

      Godzina 5:30, wsiada do samochodu, żelazna ręką zamyka drzwi z hukiem; prawe - bo teczka i laptop; lewe - prawy pośladek, lewy. TDI - grzeje się 2 minuty. Przekręca kluczyk.. "Kurwa, nie odpalił, jeszcze parę sekund!".   W doskonałym świecie nie byłoby takich sytuacji - jednym ruchem palca byłbyś na księżycu albo nawet na Alpha Centauri zwiedzał Olympus Mons lub lizał stopy diablicom w środku jądra ziemi   Proxima.. proxima, w pobliżu pewnych ideałów orbitujesz w gajerze za równą sumę i Tesli zasilanej wałem z elektrowni wiatrowej na okrągło, na okrągło.. Tylko ta przeklęta plameczka u spodu nogawki po porannej kawie i to cholerne źdźbełko pyłu z lipy. Otóż - lipa. Właśnie - lipa... .. hańba i uszczerbek na dumie człowieka współczesnego "Squeaky clean", jak śpiewał Bono, lecz nie uprzedzajmy ironii.. wykopmy głębszy syf kopiąc studnie ku rowom prawdy.   Zabudowana - 62 (licznik zawyża o 3, a i tak przekroczeń do 10 powyżej limitu nie łapią) Niezabudowana - wiadomo 102, Dwupas - 112, Ekspresowa - 132, Autostrada - tu sobie PL oszczędzi. I tak idziesz z tą dwóją na końcu, niczym naganą PRLu przez drogę krzyżową, której śmiercią jest biuro (może Jezusowi też było przyjemnie, gdy widział panienki w krótkich spódniczkach przemykające pod swoim płotkiem?).   Tam różne procesy i procedury wszystko wiesz, ogarniasz. Właściwie nawet nie musisz ogarniać by ogarniać trzeba jeszcze trochę czasami wyjść poza pudło. Ty co najwyżej odtańczysz swoje tańce wokół ogniska wspólnych godów elektronicznej komunikacji.   Niczym zjarany szaman, wracasz z kibla z koleżanką, jedziesz prosto pod bramę.   Cyk - brama się otwiera "tryb autoparkowanie" Autonomii już ci zabrakło. Cyk - brama się zamyka.     Rzec można - diabeł tkwi w szczegółach Na nieszczęście - szczegóły tkwią w diable     Diabeł widzi, diabeł słyszy, diabeł się śmieje Diabeł niczym Bóg (z resztą obaj są w jednej spółce) Się śmieje jak to pięknie biją zegarki Jak systemy do bólu kwadratowe Ból koją.   Może ignorancja i nieświadomość są najłatwiejsze Może bujak na starość, niczym kołyska dla dziecka, uciszy ból egzystencji Kiedyś... Lecz proces znasz, ogarniasz. W końcu matematyka uczy, że pochodną funkcji jest prędkość zmiany zmiennej zależnej.   Może właśnie dla ciebie istnieje tylko ta zmiana, którą wykułeś przez swoje dzieciństwo.   Może najlepiej jest się właśnie ograniczać do rzeczy pochodnych.   Tylko co, jeśli to nie odpali? "Kurwa, znów coś poszło nie tak"? Kilku sekund już nie będzie.        
    • aff
      Architekci

      Przez aff · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      ;) Jeszcze pytanie, czy dobrze ;))   To wierszyk na pamiátkę zamknięcia portalu wiersze.kobieta, z niewiadomo jakich przyczyn. I przeniesienia się autorów w inne miejsce. Wszelkie inne podobieństwa przypadkowe. Pozdrawiam Dziękuję @andreas Ciebie też pamiętam, ale limeryków raczej nie czytam. Pozdrawiam :)  
    • Rafael Marius
      Wróżby i zabawy losowe

      Przez Rafael Marius · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Nasze pokolenie było ostatnim, bawiącym się na podwórku znalezionymi w okolicy skarbami. Kupne zabawki zostawały w domu. Wspomniane w wierszu koraliki też do wielu celów służyły...
    • violetta
      Wróżby i zabawy losowe

      Przez violetta · Opublikowano

      @Rafael Marius byłam dzieckiem bawiącym się lasem, rzeczką, łączką, grzeczniutką, miłą dziewczynką :)
    • Dagmara Gądek
      ukradkiem

      Przez Dagmara Gądek · Opublikowano

      @marekg po słabej pierwszej strofie,  pomimo oczywistości w drugiej strofie, wiersz zyskuje na jakości, aż do świetnej

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      puenty.  Zawsze czytam ( w miarę możliwości), bo Autor nie schodzi poniżej pewnego, dobrego  poziomu. Pozdrawiam.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...