Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)


Ryk wiatru i ściana wody gna
weź oddech
smak soli masz na ustach
test woli
czy radę sobie dasz

"Do lin!!"
krzyk, gwizdki, głos bosmana
 "I razz! "
więc ciągniesz ile sił
"I RAZZ!"
ogłusza jego krzyk 
znów szarpiesz
choć lina tnie do żył.

Ryk wiatru, kolejna wody ściana,
a z nią
kolejny kompan twój.
I znów: krzyk, gwizdki, głos bosmana
"Trzymać!!
Nie puszczać ani krzty!!"

I pędzi w szaleństwie stara dama
a na pokładzie zwycięsko stoisz ty.

 

 

 

2001

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Edytowane przez Marcin_Krzysica (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Marcinie, byłem widziałem i zalajkowałem. :) Tak mi się przypomina "10 w skali Beauforta" Krzysztofa Klenczona i Trzech Koron.Mam działeczkę na Mazurach pod miastem, które się szczyci, że wypuściło w świat Krzysztofa. Pozdro

Opublikowano (edytowane)

Wiersz ma atmosferę, czuje się w nim sztorm i grozę morza. To jest wielka zaleta utworu, bo przecież o to chodziło.

Ale niepotrzebnie powtarzasz bardzo blisko siebie słowo "bosmana"  drugiej strofie. Przeredagowałabym coś tak, żeby uniknąć tego powtórzenia.

Edytowane przez Oxyvia_J. (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

To, że doskonale oddałeś prawdziwa atmosferę  z decku łajby, stanowi chyba największą wartość Twojej szanty.

No, i oczywiście - prześpiewałem. Da się!!

Pozdrawiam, z  marynarskim ahoj :)

s

 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

To Ty naprawdę płynąłeś na tym kliperze??  No tak, mogłem się tego domyślić:  tytuł opatrzyłeś rokiem i stąd pewnie ta, bijąca z wiersza, prawdziwość opisanych sytuacji na pokładzie :)  Zazdroszczę Ci tej morskiej przygody :)

s

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Rzeczywiście: Marcin, jak się patrzy; a jak się nie patrzy - też Marcin :)  Musiałeś mi zwrócić uwagę, ale teraz widzę, że byś się siebie nie wyparł.  Ładna pamiątka i pewnie,  fajne wspomnienia :)

Opublikowano (edytowane)

Spreparowalem jeszcze morskie opowiesci na ta sama nutę co tytul ale hmm nie do publikacji na forum bo sa wulgarzymy i na fb nie moge wrzucic bo dzieci czytaja ;)

Przepraszam samie nie chciałem... fakt drugiego takiego shreka jak ja ze świecą trzeba szukać hehehe 

Pozdrawiam

Edytowane przez Marcin_Krzysica (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Lepiej było w wersji podstawowej. Zdecydowanie. Powtórzenia psują każdy utwór literacki, jeśli nie są celowe i nie służą wyeksponowaniu powtórzonej treści. Tutaj akurat powtarzanie słowa "bosmana" naprawdę nie ma sensu ani nawet melodii (wiersza, nie piosenki).

Ale poza tym wiersz bardzo fajny, więc nie psuj go tym powtórzeniem, proszę. :)

Pozdrawiam serdecznie.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kładę się bezwładnie jak kłoda, droga z żelaza, czarna owca pod powierzchnią bałagan, para, hałas. Stukot setek średnic, mimikra zjełczałego stada, przedział, raz dwa trzy: nastał dusz karnawał. Chcą mi wszczepić swój atawizm przez kikuty, me naczynia, czuję dotyk, twoja ksobność, krew rozpływa się i pęka, pajęczyna przez ptasznika uwikłana- dogorywam. Stężenie powoli się zmniejsza, oddala się materia. Rozpościeram gładko gałki, błogosławię pionowatość, trzcina ze mnie to przez absynt, noc nakropkowana złotem, ich papilarne, brudne kreski, zgryz spirytualnie wbity na kość, oddalają mnie od prawdy, gryzą jakby były psem! A jestem sam tu przecież. Precz ode mnie sękate, krzywe fantazmaty! Jak cygańskie dziecko ze zgrzytem, byłem zżyty przed kwadransem, teraz infantylny balans chodem na szynowej równoważni latem.
    • kiedy pierwsze słońce uderza w szyby dworca pierwsze ptaki biją w szyby z malowanymi ptakami pomyśleć by można - jak Kielc mi jest szkoda! co robić nam w dzień tak okrutnie nijaki?   jak stara, załkana, peerelowska matrona skropi dłonie, przeżegna się, uderzy swe żebra rozwali się krzyżem na ołtarza schodach jedno ramię to brusznia, drugie to telegraf   dziury po kulach w starych kamienicach, skrzypce stary grajek zarabia na kolejny łyk wódki serduszko wyryte na wilgotnej szybce bezdomny wyrywa Birucie złotówki   zarosłe chwastem pomniki pamięci o wojnie zarosłe flegmą pomniki pogromu, falangi ze scyzorykami w rękach, przemarsze oenerowskie łzy płyną nad kirkut silnicą, łzy matki   zalegną w kałużach na drogach, rozejdą się w rynnach wiatr wysuszy nam oczy, noc zamknie powieki już nie płacz, już nie ma kto słuchać jak łkasz i tak już zostanie na wieki
    • @Migrena to takie moje zboczenie które pozostało po studiach fotograficzno-filmowych. Patrzę poprzez pryzmat sztuki filmowej i w obrazach fotograficznej - z moim mistrzami Witkacym i Beksińskim. 
    • @Robert Witold Gorzkowski nie wiem nawet jak zgrabnie podziękować za tak miłe słowa. Więc powiem po prostu -- dziękuję ! A przy okazji.  Świetne są Twoje słowa o Hitchcocku. O mistrzu suspensu. "Najpierw trzęsienie ziemi a potem napięcie narasta." Czasem tak w naszym codziennym życiu bywa :) Kapitalne to przypomnienie Hitchcocka które spowodowało, że moja wyobraźnia zaczyna wariować :) Dzięki.
    • @Robert Witold Gorzkowski myślę, że masz bardzo dobre podejście i cieszę się akurat moje wiersze, które nie są idealne i pewnie nigdy nie będą - do Ciebie trafiają. Wiersze w różny sposób do nas trafiają, do każdego inaczej, każdy co innego ceni, ale najważniejsze to do siebie i swojej twórczości podchodzić nawzajem z szacunkiem. Myślę, że większości z nas to się tutaj udaje, a Tobie, Ali czy Naram-sin na pewno. Tak to widzę :) Dobrej nocy, Robercie :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...