Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Lubię słuchać, kiedy milczysz,

Twoje myśli, jak róże,

pachną i kolcami bronią ciszy,

milczenia o życia naszego podróży,

patrzysz na stare fotografie,

słyszę jak jesteś wtedy, przy wydmie,

kiedy zbieraliśmy bursztyny

i gotowaliśmy zupę rybną,

jeszcze pachnie odrobinę,

popatrzyłaś na wiśnie w ogrodzie,

usłyszałem konfitur smak jedyny,

oczywiście, że zrywać pomogę,

tak, takie dojrzałe, jak nasze ścieżyny.

 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Słuchać milczenia - trudna sztuka. Wiesz, część wiersza bardzo współczesna - językowo i znaczeniowo, część taki "powrót do przeszłości" zbieranie bursztynów, zapachy, konfitury... I ryby - połowy, gotowanie. Romantyzm z codziennością "podają sobie ręce". Takie życie. Ładny wiersz. :)))). J.A. 

Opublikowano (edytowane)

Witam serdecznie - gdzieś ty się podziewał  -  dużo wody upłynęło...

Twoja poezja zawsze była w cenie.

Dużo się od niej nauczyłem - zawsze dobrze radziłeś - dlatego tym bardziej cieszy mnie twój powrót - dział odżyje...jeszcze bardziej.

Owe myśli róże fotografie  bursztyn i wiśnie ładnie klamrą poetycką spięte.

Miło było poczytać.

                                                                                                                                                                                                        pozd.

 

Edytowane przez Waldemar_Talar_Talar (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Berenika97 Też nie lubię bycia 'ciepłą kluchą' Miewam kolce i pazurki kiedy trzeba,  ale potrafię też schować kiedy chcę. 
    • fajnie jest się obudzić ujrzeć znajomy krajobraz udekorowany bliskim którego od nowa kochasz fajnie jest zasypiać mając przed oczami wszystko co było miłe co się dziś wydarzyło fajne jest takie życie które się nie ukrywa ozdobione tylko tymi co łzy i uśmiech cenią
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Jacek_Suchowicz... wdzięczna, jak zawsze,  za Twoje wierszowane komentarze... odpowiadam, jn.   słowo słówku niejednakie wyobraźnia pląsa myszka - że to ser szwajcarski za dziurką podąża  prosto jednak sens pochwycić gdy klatka nieczysta co dzień ludzie śmieci znoszą - lepiej je omijać    a że czas się znów rozpędził - zatrzymać wprost trzeba to co kroczy często w ciszy - oczy do patrzenia - i choć nie chcę pomysł jakiś wiąże słów wiązankę  a ołówek wnet spisuje kilka zdań - na bakier   ... ;)   Pozdrawiam.    
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      ... wobec tego bardzo przepraszam, będę pamiętać. ... nasycony jest, to prawda. Napisałam.. jest troszkę długawy.. raz, że tylko.. troszkę.. tym samym nie.. ZA.. długi, a długawy. Tak już mam, że gdy widzę bardzo długą treść, często rezygnuję, może niepotrzebnie, co nieco nadrobię, ale nie teraz. Dzięki za odniesienia i wersję.. "dla mnie".. :)
    • @Nata_Kruk tylko tak dla ścisłości -- jestem mężczyzną. Mimo wszystko. A co do wiersza. Jest przydługi bo chciałem go nasycić metaforami. Taki kaprys. Ale dla Ciebie piszę ad hoc wersję mini :     Słońce spóźnione jak kochanek, Jezioro milczy, ale wcale nie cicho, to tylko natura plotkuje bez słów. Oni? Bez imion, ale za to z dramatem, pocałunki tworzą świat, choć wcale się nie całują. Brzeg kiwa głową: „Tak, tak, wszystko się kończy, ale cisza bez końca, bo przecież musi być.”   Trochę taki cienias, ale chciałaś i masz.   Dziękuję pięknie :)         @Berenika97 Bereniko....dziękuję.    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...