Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Szelest słów


Paulina_Murias

Rekomendowane odpowiedzi

Szelestem słów 
karmię ciszę
by odrodził się
zmierzch ze snów

 

Przykładam dłoń
do szyby marzeń
lecz zimne szkło
nie czuje pragnień

 

Czekasz na mnie
już tak długo 
po drugiej stronie

świata utkanego 

ze złudzeń

 

 

 

3 lipca 2017, Papenburg
 

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Edytowane przez Paulina_Murias (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 2 tygodnie później...
  • 3 tygodnie później...

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

To ciekawe zestawienia słów. Rzeczywiście wiersz "szeleści", jak jesienne liście... Smutny trochę, ale nadzieja jest

 

Oby p. lityczny - kobieta tę nadzieję dał/a. Pozdrawiam J. A.  Obraz budzi ciekawość - szelest, pękanie, samodestrukcja. . 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Mimo że z każdego nurtu filozoficznego da się "wyłuskać" coś dla siebie,

osobiście nie skłaniam się ku temi kierunkowi filozoficznemu, jest zbyt materialistyczny i racjonalistyczny.

Myślę, że idee innego wieku są mi bliższe :)

Pozdrawiam serdecznie :)

 

Edytowane przez Paulina_Murias (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Witam serdecznie Paulino - wedle mego świetny wiersz - miłość i marzenia temat morze...

Dobrze że tu zajrzałem -  życzę powodzenia w dalszym tworzeniu.

                                                                                                                                                  Radości z popołudnia życzę

                                                                                                                                                         

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Skomentuję swoim, autorskim tanka (niezbyt udanym, ale w temacie)

- obrazek z sieci

.

                                                                              

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 
padający deszcz
głosem werbla na szybie
- wiosenna pora
Sercem odbite echo
bólem przeszytych wspomnień
.

 

Edytowane przez Bronisław_Muszyński (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Historia kończy się każdego dzisiaj  Nocą gasnącą na końcach powiek. Na wiele z pytań słońce odpowie  Słowami, których nikt jeszcze nie słyszał.    Sny stają się jasne zawsze za późno, Nadzieje znajdują nowe oblicza. Wczorajsze lęki zegar już wykrzyczał, do rąk wciskając torbę podróżną.    Nieważne, na którym staniesz peronie, Kupiony bilet nic nie gwarantuje.  Dopiero po ruchu wagonu poczujesz,  Czy we właściwą ruszyłeś stronę.    W pamięci podróży zawsze tak jest, Że wszystkie mapy funta kłaków warte, Szukając wśród nich najtrafniejszej karty, Na końcu każdej znajdziesz dworzec Kres. 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

         
    • jest wspaniała ma swoje prawa nie lubi wojen podatków i zła jest rozśpiewana roztańczona czasem smutna lub zagubiona na krawędziach lubi lawirować kocha wolność oraz wrażenia lubi gdy ktoś ją mądrze wspiera uwielbia piwo co chce ubiera nie patrzy do tyłu widzi co trzeba nauczona kochać uwierzyła w boga taka jest dziś ona i podobnie jak my kiedyś dla innych przyszłością  więc budujmy jej fabryki muzea domy sadźmy duże lasy pielmy ogrody bo gdy dojrzeje zrozumie że ona musi sterować po to by świat dalej dalej był światem a nie zgliszczem czy cmentarzem lub jego wrakiem
    • @Somalija ooo, 1400 wyświetleń w godzinę. gratuluję popularności!
    • jad z otchłani  ich krew broni nas  nasza kolejnych    przedpole    na szpicy stały oddziały smoleńskie  przyjęły największy atak  z trzech chorągwi jedną Krzyżacy  wycięli w pień  Litwini zachwiali się w polu  dopier polski odwód otoczył rycerzy Zakonu    grunwaldzka kampania chwila w której pęka świat Słowianie musieli ramię w ramię podnieść miecz   dziś strategiczna myśl w tundrowej wegetacji    ,,zielone ludziki"   już czy jeszcze nie z orężem  sztuka wojenna  biały błysk i nie ma ulic w mieście      bratowe w pokoju kondolencyjnym na ile damy się    przestraszyć               
    • wśród srebrzystych kobierców gwiazd Drogi Mlecznej cztery eskadry grawilotów patrolują  czasoprzestrzeń Astat. Bizmut. Wanad. do zakochania jeden krok trzeba go zrobić jak najprędzej krasnoludek Gapcio ma brodę poplamioną musztardą  a królewna Śnieżka ? cóż....nieobecna !   Słońce tylko opromienia piramidę CHeopsa Astat. Bizmut Wanad. i znów niedziela... ....ponury żart błazna co nikogo nie cieszył żartami Astat. Bizmut. Wanad.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...