osiołek

[bronmus45]

Niezbyt rosły osiołek pragnący rozgłosu,
paradował po łące przebrany za konia.
Nie w smak mu bowiem było, że kaprysem losu
jest tylko kłapouchym, jak wielu na błoniach. 

- a błonia te już dalej w prerię przechodziły...

 

Nasz osiołek - jak zwykle - przeceniał swe siły

więc śmiało się zapuścił na pampę szeroką.

Tutaj jednak zawiodło jego "czujne oko"

i ucho, wciąż służące do podsłuchiwania

- nie usłyszał rozsądku swego przywołania...

 

Zagubił się na stepie, nie znając kierunków.

Nie miał też tu przyjaciół, by pomogli w biedzie,

a on ciągle parł na przód, bo chciał być na przedzie

całego zwierzostanu, ras, no i gatunków.

.

- zaginie wnet ślad po nim - nie ma już ratunku...