***

[vorwaerts-blicken]

Oczami napuchniętymi

od taniego kremu usypiam

na powiekach

malinowe dusze minionych

żelaznych czy kamiennych

epok.

Zebrałam w tych cieniach wojny,

rewolucje i powstania, są w nich królowie

i zdrajcy, szewcy i piekarze. Czasami,

gdy nie chcę patrzeć, oni maszerują

maszerują

w dół

policzka. Wyprowadzam na spacer

na wydłużonej smyczy troski

poprzednich pokoleń – one merdają ogonem.

Bo wolę otaczać się pyłem, ruiną i zaduchem

niż czuć swąd

tępych twarzy płonących na ulicach.

 

 

[Marek_Bazyli]

Życie nie jest takie. Nie zgadzam się. Kwiaty kwitną tak samo dla każdego. Ptaki śpiewają i małą łapką drapią się w głowę. Robak ucieka a przecież nie ma nóg. Jakaś dziewczyna uśmiecha się - chociaż nie do mnie, to jednak pięknie. Czy to zauważę? Nie wiem. Poeci widzą. 

Ale szczerze mówiąc sam pisałem znacznie bardziej ponure wiersze. :)

[vorwaerts-blicken]

@Marek_Bazyli dziękuję za komentarz i ciekawą interpretację!