Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

***

vorwaerts-blicken
 Udostępnij
https://poezja.org/forum/utwor/157279--/

Rekomendowane odpowiedzi

vorwaerts-blicken

vorwaerts-blicken

Opublikowano
Opublikowano

Oczami napuchniętymi

od taniego kremu usypiam

na powiekach

malinowe dusze minionych

żelaznych czy kamiennych

epok.

Zebrałam w tych cieniach wojny,

rewolucje i powstania, są w nich królowie

i zdrajcy, szewcy i piekarze. Czasami,

gdy nie chcę patrzeć, oni maszerują

maszerują

w dół

policzka. Wyprowadzam na spacer

na wydłużonej smyczy troski

poprzednich pokoleń – one merdają ogonem.

Bo wolę otaczać się pyłem, ruiną i zaduchem

niż czuć swąd

tępych twarzy płonących na ulicach.

 

 

Marek_Bazyli

Marek_Bazyli

Opublikowano
Opublikowano

Życie nie jest takie. Nie zgadzam się. Kwiaty kwitną tak samo dla każdego. Ptaki śpiewają i małą łapką drapią się w głowę. Robak ucieka a przecież nie ma nóg. Jakaś dziewczyna uśmiecha się - chociaż nie do mnie, to jednak pięknie. Czy to zauważę? Nie wiem. Poeci widzą. 

Ale szczerze mówiąc sam pisałem znacznie bardziej ponure wiersze. :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
https://poezja.org/forum/utwor/157279--/
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Leszczym
      Zęby dziewiątki

      Przez Leszczym · Opublikowano

      @Alicja_Wysocka Też tak przypuszczam :) @iwonaroma Czyli maks siódemki zęby :) @Berenika97 Tak, to taka właśnie historia, świetnie ją uchwyciłaś :) @Sylwester_Lasota Dziękuję i również pozdrawiam. @wierszyki To nie absurd, to real :)
    • Duch7millenium
      Las

      Przez Duch7millenium · Opublikowano

      W tej ciemności, wśród drzew i ścieżek podleśnych kroczyłem patrząc na pnie rzeczy smutnych, na ciemniejące gałęzie myśli ich kora nierówna, ich korzenie poplątane. Potykając się o nie, łamałem kości, naciągałem mięśnie, naznaczone znamieniem czasu pnie ponacinane uznawałem za znak sędziwości W mądrości swojej jednak nie pojąłem że nie należy zatrzymywać się nad nimi, pochylać głowy nad tymi stertami gruzu rozsypanego przez tych, co nie mają na uwadze przechodniów , którzy w cieniu księżca odszukiwali drogi do nieba lecz ja nie pójdę już za ułudą, ze łzami już nie przyjdę przytulać brzoz wysokich światło księżyca pomimo blasku odbija zaledwie promienie słoneczne, a sklepienie wciąż ciemne i tak potykając sie raz za razem, updadłem niczym martwy resztkami tchu pacierz zmawiając, posłyszałem tylko słowa: po prostu idź gdzie światło i ciepło - tego do końca nie wiem lecz wstałem i poszedłem nie patrzac za siebie
    • Leszczym
      Jestem

      Przez Leszczym · Opublikowano

      @ViennaP Zgadzam się z Twoim komentarzem. Choć dobro to jedno, a siły zła to drugie, podobnie jak ludzka przewrotność i przekora :) @Berenika97 No pewnie coś w ten deseń, ale czy o to chodziło to nie wiem, ale bardzo dziękuję za piękny i staranny komentarz :)
    • huzarc
      Ogłoszenie lokalne

      Przez huzarc · Opublikowano

      @Milady w moim jest to spółka z kosmatym, oczywiście z ograniczoną odpowiedzialnością. Pozdrawiam.
    • Sylwester_Lasota
      państwo otwarte dla wszystkich

      Przez Sylwester_Lasota · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Miało być z przerzutnią do następnego wiersza, ale kilka razy to edytowałem i chyba nieco przekombinowałem. :) Może być chcą.     Ślepcom nawet świeca nie pomoże...   Dziękuję :)   Pozdrawiam.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...