Śmierć.

[GreD]

Śmierć

 

Biel jej ciała
spłynęła jak lawina
w oczach lśniąc
niby czaszki niczym zęby
Dreszcz agonii
skórę przeszył
w oczach ujrzałem
chmarę czarnych sów
umarłem...

 

 

GreD.

 

Aleksander Jan Zaręba.

Edytowane 22 Maja 2017 przez GreD (wyświetl historię edycji)

[Waldemar_Talar_Talar]

Witaj - Aleksandrze ciężkie piszesz wiersze - pełne grozy - brak mi w nich

optymizmu uśmiechu miłości - no ale to tylko moje gdybanie - wybacz więc .

Owe czarne sowy robią wrażenie  - skóra cierpnie.

Jednak nie dla mnie taka poezja....

                                                                                                                           pozd.

[GreD]

wiem są ciężkie, trudne. Rozumiem, że nie przypadają do gustu, kocham trudną literaturę i filozofię. Pozdrawiam.

[Justyna Adamczewska]

Aleksandrze, trudną to fakt, jest Twa literatura, ale im trudniej coś zdobywamy, tym bardziej , to cenimy. Mnie w powyższym wierszu podoba się sformułowanie:

"Biel jej ciała
spłynęła jak lawina
w oczach lśniąc..." dalej o śmierci prawisz, no cóż mnie już parę razy dawano do zrozumienia, że "nie za wcześnie umierać", jednak żyję. A słowa....? Nie zrozumie ich potęgi, kto nie zadba o zdobywanie wiedzy.

Kończąc. Nie rozumiano hieroglifów przez setki lat. Narodzili się tacy, którzy "rozjaśnili mroki bezwiedzy". Bywajcie, twórzcie, ale nie niszczcie tego, co wam nie pasuje. Świat jest przewrotny. Justyna.

Edytowane 22 Maja 2017 przez Justyna Adamczewska
intrpunkcja (wyświetl historię edycji)

[GreD]

Cieszy mnie to, że trafiają słowa moje do ciebie. Pozdrawiam Cieplutko...