Tak piękne, a gnije.

[Leryyn]

Pomóżcie tej gnijącej miłości,

Wysychającemu źródłu radości,

Nie można bezinteresownie stać,

Są rzeczy, o które trzeba dbać,

Miłość jest dla życia Słońcem,

Nie zachodzi wraz z dnia końcem.

Gdy serce w środku powoli już gnije,

Słabnie leniwie, ale wciąż bije,

Walcz, nie pozwól, by coś tak pięknego,

Dało się uznać za coś straconego.

Gdy widzisz kruka, zamiast gołębia,

Gdy zanika gdzieś obrazu głębia,

Nie odchodź nigdy z tego miejsca,

Nic nie jest ważne, gdy biją dwa serca.

By w dniu nie oglądać dwa razy zachodu,

Kochaj mocniej, z prostego powodu –

Prawdziwa miłość da nam spełnienie,

Gdy wyrosną nam  już korzenie.